პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე სტიროდა სული ცისფერ ღვინოებს
სტიროდა სული ცისფერ ღვინოებს,ღვინო ეძებდა სულ სხვას პირიქითდა შემდეგ უცნობ პიანინოებსატრიალებდა ტანჯვის ლირიკით.როგორც მრავალი ვარდების მფენი,მას სული ჰქონდა უხვად ციური,მასში…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სტრიქონები
ციკლიდან „ეპოქა“ 1აგერ ვაზები, სიმინდები და ტყე მზიანი,საღამოს ქარი – მოძახილი იყო ახოთა.აჩქარებული, მხიარული, თავაზიანი„უნდა იცოცხლო“ – დედამიწა გაიძახოდა. 2გათენდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სტუმრად
რამდენიმე დღე მივდივარ,ქვეშ ბალახი მეგება.ჩემს ძახილზე: მასპინძელო!ქალი გამომეგება.თავსაფარი გაისწორა,სახლში შემიპატიჟა,ჩანს, რომ ძველი მეგობრობასიშორემ ვერ გათიშა. ჩემი ქმარი შინ არ არისშემობრძანდით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძესულ ადვილია რწმენა
ჰგავს შემოხაზულ ვაზას შებინდებული ჭერი,სად მცენარეებს ხაზავს სწორ ირისების ფერი. სულ ადვილია რწმენა და დაჯერება იმის:არის ვარდების ფენა, ფენა მთვარეულ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სულ მალე
არის მორგანი, როკაელლერი, არის სტინესი,არის სტერლინგი უმძლავრესი და ურკინესი,გემებს იზიდავს ინდოეთის ავლა-დიდება,ლონდონის ბირჟა, ამერიკა, გაბედითება.როგორ გამძაფრდა ეს ორგია უზარმაზარი,იქ კი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სულ რამდენიმე წლის წინ
სულ რამდენიმე წლის წინყვითელ ფოთლებით თრობა,ხედავს ვარსკვლავთა ციმციმსმოგონებათა გრძნობა.საღამოებრად დილებს,რაღაც საოცრად ითქვა,იწვევს ბავშვების ჩრდილებსდავიწყებული კითხვა.ამასაც ნახავს ფარჩაშეღამებული არის,თუ ერთად ერთი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სულ ტყეა და ტყე ..
სულ ტყეა და ტყე.. აჰა, ბნელდება,ბუჩქნარი სიოს ხმაზე ღელდება,ფიჭვის და ნაძვის დამტკბობი სუნი,ყვავილებისა სუნს უერთდება,აღარ აყრუებს მუხას ჭრიჭინადა ფუტკრებისაც მიყუჩდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სული მწუხარე
სული მწუხარე, სული ცოდვით გამოწვეულიედემის კარებს დაღვრემილი მიუახლოვდა,ყოფნის ღელვისგან დავრდომილი, იჭვით სნეული,დღის ელვარებით მარტო ჩრდილად გადაქცეულითვალებით სთხოვდა ბედს ზენაარს, თვალებით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სული უსახლო
რომ გაიღიმოს შემოდგომის მზემ,მოასკდეს ნაპირს მძიმე ქაფები,ამნაირ დროში შეჰქმნა გოტიემუკვდავი ლალი და სადაფები. მივჰქრივარ, აქვე, ტფილისის ახლო,მე ვიცი ჩემი მიმღები…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სუროშემოხვეული
ოპერის ბაღს ერთგვარიაქვს შვენება რჩეული;სდგას მოხუცი მედგარისუროშემოხვეული. მხარე – მისი გულია,მხარე – მისი მგრძნობელი;ირგვლივ ჟრიამულია,გაზაფხულის მხმობელი. ძალა ასეთ გულისაიყო ლექსი…
Read More »
