პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – გმართებს ტირილი ..
მონაზონ ქალს ოფელიას გმართებს ტირილი და ცრემლთა ფრქვევა,სტიროდე ადამ, სტიროდე ევა. დასწვით, დასდაგეთ ოცნების ფერფლი,ბოროტი გველის მსხვერპლი ხარ, მსხვერპლი! სევდათ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გობელენი
იქაური ცა ფოთლით ქსოვილი,ლაჟვარდ თვალთაგან გადასულ ნამითმოველი ღამეს და შენ, სულამით!ჩემს მკვლელ – მიუვალ ღამეს მოველი. ალერსთა უხვი და უხმო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გოგონა
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ გამიგონე,არა ერთი ასეთიმშვენიერიფიფქითაა ფარული –ისევ ის გზა,ისევ ის აფხაზეთი,საბოლოოდისევ ის სიხარული.გამოჩნდებაქარვით გადაფარული,ოქროსფერი,ოქროსფერი თუთუნი,მხიარული გესმისხმა დაღარული,მხიარულთა მდინარეთადუდუნი.მივდიოდითგულით მოკისკასეთი,ვის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გორიდან
მე არ მეცალა. გორში დავრჩი სულ ერთი ღამე –როგორც კი ლიახვს მოედინა დილის ნიავი,გზა ტირძნისისკენ… ვრცელი ველი ტირიფონისა.სამხრეთ ოსეთის საზღვართან…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს
თქვენს მშობლიურ სავანეს დაარქვით პიმოდანი.იგი მარად ფერობდა დელაროშის ფერებით.ჩვენ ნათელი გველოდა არამცირეოდენი,არამცირეოდენი დაფნით და დაფერებით.ბედნიერი იგი დრო, ეხლა უფრო ანკარა!თვითეულში…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს რომანიდან
ჩვენ ვიგონებდით გოტიეს გმირ ქალს,ქალიშვილს ლამაზს, მადლენ დე მოპენს,რომლის წკრიალა და უდარდელ ხმასრომანტიული ჟღერა მიმოფენს. იცით ეს ქალი? მან ერთხელ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალი
ჰაერი სერავს სერებს ფერებით,გრიალებს ქარი.ფშნებში ჩამპალი ჩალის ღერებითგრიალებს ქარი.მდინარის პირად ჩინარი გახმა,გრიალებს ქარი.შარაზე, წყალზე, გამოღმა-გაღმაგრიალებს ქარი.უდაბურია ადგილი ნავის,გრიალებს ქარი.გრიალებს ქარი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალმა გადაიარა
ციკლიდან „ეპოქა“ გაბედე გულში ჩახედვა,იქ ნაპერწკალი ცივდება,მალე სხივები გრძნობისაფერფლებად გადაცვივდება.უჩქარე ისევ გაღვივდეს,უჩქარე ისევ აენთოს,ის საჭიროა ხალხისთვისრომ სიბნელის დროს დაენთოს.ხალხი ჯერ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გრძნობათა ფერფლი
ველნი ჰყვავიან,გულო, დაწყნარდი!ადრე თუ გვიანსიცოცხლის ვარდიბედნიერებად გადაიშლება…დროც ხომ წინ მიდის,დროც ხომ იცვლება?!არის სადღაცა ნეტარი მხარე,არის წმინდა ცაშუქით მგზნებარე.იღვიძებს ველი საგაზაფხულო,დაწყნარდი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გუბე
ეს მდინარენი შფოთიანნი – ეს სისხლის დღენიუცებ გაჩერდა – კოსმიური შეიქნა გუბე –აპოკალიპსის გადაიმსხვრა კლდეებზე ცხენი,ამოტივტივდა ხვეულების უბიდან უბე. ირევა…
Read More »
