პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – დროშა შრომისა
ვიშრომოთ, ძმებო, ვიშრომოთ, დღეები მიდის დას-დასი,შრომაში უნდა გავიდეს ყოველი წუთი ძვირფასი.შრომაში არის სიმართლე, ტკბილი ნეკტარი იქ ვპოვოთ,სხვა ყველა ამოებაა, სხვა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიდექი ხიდთან ..
ვიდექი ხიდთან… ხავსიან კლდეს გადაყრდნობილიმოუსვენარს და მშფოთარ ჭოროხს გადავსცქეროდი.სავსე ვიყავი აღმაფრენის უხმო ჰანგებით,საგაზაფხულო სული ვიყავ და მე ვმღეროდი –იგვიანებდა რაღაც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიდრე ხვალ?
ჰიტლერს ღამე თავს დაადგამძლავრი ტოტებითდა უმღერის მელოდიასთავგამოდებით: აქ ნისლია და ღრუბლები,არა ვარდები –ცოტა მაინც იგრძენ დაღლა,ნუ დაზარდები.ნუ დაფრინავ მაღლა-მაღლაჩამოვარდები!ჩამოვხსნათო ცას…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვით აფეთქება
მაისის დღეებს ის მოელის, ვით ზამთრის მყინავს,თითქო სამუდმოდ დამჭკნარა მდელო,გაახსენდება რაღაც მკაცრი და აღარ სძინავს,და იმეორებს: გაჩუმდი, მკვლელო!ის ყურს დაუგდებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვით გრიგალის შემდეგ ტყე-ველი
ყველა დასრულდა! ვით გრიგალის შემდეგ ტყე-ველი,განადგურებით სავსე არის ეგ ჩემი გული.ცაზე მისცურავს ბადრი მთვარე შუქთამფრქვეველიდა ცის უდაბნო უდაბნოა სევდით მოცული.ფეხქვეშ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვინა სთქვა?!
დაბლა ჰყრია ქვა და გუნდა,ხმელი ნეშო, რკო და წაბლი,მაღლა მთაა, სადაც უნდაგადაფრინდეს დირიჟაბლი.გაოცებით მწყემსი წყნარიისმენს ციურ დაირასა;ვინა სთქვა, რომ ზეცის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვინც ევროპას გავამგზავრეთ ..
ვინც ევროპას გავამგზავრეთთუნდაც ცალკე, ერთად თუნდა –ყველა რაღაც უცნაურადარეკილი ჩამობრუნდა. მედიდური უცხოელი –აწერია იმათ სახეს:უკუღმართი რამ ყოველიაქ სიკეთედ დაგვისახეს. სინამდვილეს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიცი მხოლოდ
მე არ ვეძებდი დაღუპვას განა,ნიჩბით გრიგალებს ოდეს ვსერავდი?იქ ტკბილი კი არ მესმოდა ნანა,მე იქ ვიბრძოდი ბედისწერამდი. არ დავცინოდი სიბერეს განა,ვგრძნობდი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვოლტერის ძეგლი
აბა, კარგად დაფიქრდი, როგორ არ გეწყინება: ვოლტერი ერთ ადგილას დადგა და იყინება! მე კი ბედი უკეთეს ადგილისთვის მინახავს - მომავალი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვუსურვოთ ესპანეთს
საღამო. ჩვენს სუფრასუხვსა და განიერსმოაწყდა სიუხვებანანის, ატამის.რატომღაც იგონებსხვა მრავალჟამიერს –მეოთხე, მეხუთემუხლამდე ატანილს. ბევრგვარი უნახავსმგზავრ პოეტს მწვანილი,ამჟამად მას მხოლოდერთი რამ აოცებს:რაგვარად…
Read More »
