პოეზია

  • ჰომეროსი – ქება მეთექვსმეტე. პატროკლეა

    ასე იბრძოდნენ ბაგირმტკიცე ხომალდებისთვის, როცა პატროკლე ლაშქართ მწყემს პელიდს ეწვია. მხურვალე ცრემლი დასდიოდა, როგორც მთის ნაკადს კლდის ნაპრალიდან მოსჩქეფს ხოლმე…

    Read More »
  • ჯორჯ ბაირონი – ჰგოდებდეთ

    ჰოი, ჰგოდებდეთ, — ბაბილონისასდაჰქვითინებენ მდინარისპირებს,ვისი ტაძრებიც გაუდაბურდა,ვისი სამშობლოც აწ — სიზმარია,შეგინებული და დამსხვრეულიიუდეველთა ქნარი იტირეთ,სადაც უფალი მათი მკვიდრობდა,უღმერთოები ბინად არიან!სად…

    Read More »
  • ალექსანდრე აბაშელი – ნიკო ლორთქიფანიძე

    ხშირად მგონია, რომ მე მასთან შეხვედრას ველი,რადგან არ სჯერა გულს, რომ იგი ბნელს მიეფარა.ვინც ისე ნათლად დაგვანახა ქვეყანა ძველი,თითქო წარსულის…

    Read More »
  • პაოლო იაშვილი – ნიკო ლორთქიფანიძე

    ხარ მოელვარე ვით სატევარი,ემორჩილები მზეს და იადონს,მომეცი ნება, როგორც მწევარი,ლექსი გაჩუქო ბუნებით ბატონს. გაგიძნელდება ქვეყნის დანდობა,მაგრამ ხარ მუდამ კეთილშობილი.მიმონებს შენი…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა – რამ შემქმნა ადამიანად?

    რატომ არ მოვედ წვიმადა,რომ ვყოფილიყავი მუდამაღრუბელთ გულ-მკერდის მძივადა,მიწაზე გადმოსაგდებადცვარად ან თოვლად ცივადა?არ გამწირავდა პატრონიასე ოხრად და ტივლადა! ცაშივე ამიტაცებდა,თან მატარებდა…

    Read More »
  • შოთა ნიშნიანიძე ამ ქუჩის ბოლოს

    ამ ქუჩის ბოლოს,ამ ქუჩის ბოლოს, ორი მოხუცი ცხოვრობს,მათი სახლ-კარი მარტოობისგან დამსგავსებია სოროს.ცაში ღრუბლებად გადაიშლება, ქვეყნის ოთხივე კიდეს,რაც უფიქრიათ, რაც წაუკითხავთ,…

    Read More »
Back to top button