პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომაა
სხვა პოეტისთვის ვერ მიმიგნია,ეს წიგნი – ერთადერთი წიგნიამშვიდი, ფარული.შემოდგომისთვის იგი იშლება,როგორც ფოთლების გადაშიშვლებადა სიხარული.წავიდეთ ერთად ველებში, გიცდი!ვერ მოვიგონე ქვეყნად არტისტიქარის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის დილა
ღამით ძლიერი წვიმა მოვიდა,დილით სიცივე იყო ფარული,ჰბერავდა ქარი მადათოვიდან,როგორც სიკვდილი და სიყვარული. მაგრამ მზეც იყო რბილი და მკრთალი.სიყვითლე, ნება ხეთა…
Read More » -
ალექსანდრე ყაზბეგი გოგჩა
გოგჩა, ტბა ვრცელი, ხმოვანებით ზღვისა მბაძავი,ოდესმე ზვირთთა აღქაფებით ჰღელავს მრისხანედ;ზოგჯერ, ვით ბროლი გულ-უბრყვილო, წმინდა, უძრავი,თვის შორის ჰხატავს ცისა ლაჟვარდს და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ყვავილები – წუთები
სიზმარში ვნახე: ყვავილებს ვკრეფდი,თეთრ-თეთრ, ლურჯსა და წითელ ყვავილებს,ვუფრთხილდებოდი, როგორც ნატვრის თვალს,მათ სუსტ ღეროებს, მათ ობოლ ღილებს.დავაწყე იგი იმ ადგილებზე,სადაც სიკვდილის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილები და ღვინო
წყნარზე წყნარო მზე და ღვინო,შვების წყაროვ. მზე და ღვინო,მე მთვრალი ვარ სიყვარულით.არ დამცარო, მზე და ღვინო,მშვიდად, წყნარო:შვების წყარო,არ დამცარო, მზე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ყვავილების ქალი
როგორც საღამო მკრთალი,დგას ყვავილების ქალი,ელავს ჩამავალ მზეშიიაგუნდი და ლალი.თვალწინ ეშლება მცხრალისასაფლაოთა კვალი,აი, სამარეთ წყებადა დახუჭული თვალი.აი, ოდესმე მთვრალი –ეხლა ჩამქრალი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილებს თეთრებს
შურით იფარებს ანგორის ქურქებს,თვალს იმედი აქვს თოვლის დადნობის, –ყვავილებს თეთრებს, ყვავილებს ურგებსამაოდ ისვრის უბე ტატნობის. მთიდან ჩამოდის ასრქა, ასთითი,უფარებელი და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილთ სული მოგიპარავს ..
ყვავილთ სული მოგიპარავს,ზღვისგან – გულის მღელვარებანიავისგან – სიხალისე,ციდან – თვალთა ელვარება,თოვლისათვის – ეგ სითეთრე,ყვავილისგან – მორცხვი ვნება,არწივისგან – სიამაყე,ალვის ხისგან…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის დღე
შემოდგომის დღე, შემოდგომის დღე!დღე ნაღვლიანი, ღონემიხდილი;როგორ ეკვრება ცას ბნელი ჩრდილი,როგორ ირხევა გაძარცული ტყე…შემოდგომის დღე, შემოდგომის დღე! სცვივა და სცვივა ხეებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის მოტივებიდან
სიცივემ ნაძვებს ძონძი გახადა,მოვიდა ნელი ქარვის ფერები.მკრთალმა მზემ ჭაობს გადაახატაგაყვითლებული ალვის ღერები. სულში სიმშვიდე არის ისეთი,თითქო დროებით ართმევს დროებასამ შემოდგომის…
Read More »
