პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წვიმა და ოფლი ..

    წვიმა და ოფლი.რა მხარეები გიცდის სიბერის –მე მესიზმრება ჩემი სამშობლო –სამშობლო შავი ლიუციფერის –სამშობლო ძველი.გზა – დაფენილი მსხვერპლით, ცხედრებით,და სისხლით…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წვიმის გრძელ-გრძელი დიაგანალი

    თვალმა ალმაცერკაფეს დახედა,ირევა გროვაუცხო სახეთა,ჟენევის კარებსრომ მოახეტა –იტალიელი,ჰუნგრელი, ფრანგიდა ინგლისელისახეღაჟღაჟა,ჟენევის ცა რომგააკაშკაშა.იმ ქვეყნებიდანმოსული „ვაშა“,სად ხეებსა სტეხსორანგუტანგი.მეჩვენებოდამაშინ მე ასე –ერთა მშვიდობისდიდ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნები – ზღვაა

    წიგნიც ყოველთვის ზღვა არის გრძნობის,ვარდთა ვარდობის, იათ – იობის,იქ სიფერადე ერთი ბარათის,ჟღერს სიდიადეს კაცობრიობის. ვითარ დიდია მისი ამაგი –მარად იგონებს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნის შესახებ

    რამდენი ქვეყნადწიგნი იცემაღირსი, რომ ეგდოსსანაგვის ბოლოდ.მე კი მეგონა,პატივისცემანიჭს და ღირსებასეკუთვნის მხოლოდ. ეს სასწაულივის არ სმენია:დასავლეთისასიყიდი პრესასდა იმის შემდეგ,როგორც გენია,მოევლინებიპოლდის, აგნესას.…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წინად შენი სპეტაკი გზა ..

    წინად შენი სპეტაკი გზადა ვარდები ფეხით სთელეს,მერე ვითომ შერცხვათ ცოტადა ჩანგს მისწვდნენ უგულწრფელესს. კარგი, კმარა, ვინ არ ხედავს –ეს სიმორცხვე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წინანდალელი ნათელა ..

    წინანდალელი ნათელაულამაზესი ქალია.ო, ჩემო ციცინათელა,ჩემო ციხე და გალია.მთელი საღამო შევჯერდი:რა არის ქალის სინაზე,მაგრამ უეცრად შევჩერდიმშვენიერ თინათინაზე.ბრწყინავდა საარაკო ცა, –მთვარე დაბრუნდა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წიწამურში რომ მოკლეს ილია

    წიწამურში რომ მოკლეს ილია,მაშინ ეპოქა გათავდა დიდი,ძველი სიმღერა და იდილია.ფანტასტიური გამოჩნდა ხიდი. მოჰქონდათ წინათ პასტორალები,ბაღთა მნათობით გადამთოვრება,როგორ ოხრავენ მათზე ქალები,რა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წუთი

    ჟამთა ცეცხლით განწმენდილი, ფრთასუბუქი, ფრთასათუთი,მოელვარე ცის კიდურში გამიტაცებს ხოლმე წუთი. მავიწყდება ამ დროს ღმერთი, წუთს ვუმონებ გულის ძგერას,რადგან ღმერთი ჩემშივეა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდა

    წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდადადიდხანს, დიდხანს არ დამეძინა;მე მქონდა ბინა, თავშესაფარი,მაგრამ ქარიშხალს არ ჰქონდა ბინა. ხან კარებს უკან ატირდებოდა,ხან დარაჯობდა სარკმელის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – წყალს იქით რომ ერთი სახლია..

    ციკლიდან „ეპოქა“ დავბრუნდეთ ხანდახან ალვებთან.ჩვენს თვალწინ იგივე ველია,სადაც ჩვენ ოდესმე ვმღეროდით:დელია, დელია, დელია. წყალს იქით რომ ერთი სახლიადა მთების მაღალი…

    Read More »
Back to top button