პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – წვიმა და ოფლი ..
წვიმა და ოფლი.რა მხარეები გიცდის სიბერის –მე მესიზმრება ჩემი სამშობლო –სამშობლო შავი ლიუციფერის –სამშობლო ძველი.გზა – დაფენილი მსხვერპლით, ცხედრებით,და სისხლით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წვიმის გრძელ-გრძელი დიაგანალი
თვალმა ალმაცერკაფეს დახედა,ირევა გროვაუცხო სახეთა,ჟენევის კარებსრომ მოახეტა –იტალიელი,ჰუნგრელი, ფრანგიდა ინგლისელისახეღაჟღაჟა,ჟენევის ცა რომგააკაშკაშა.იმ ქვეყნებიდანმოსული „ვაშა“,სად ხეებსა სტეხსორანგუტანგი.მეჩვენებოდამაშინ მე ასე –ერთა მშვიდობისდიდ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნები – ზღვაა
წიგნიც ყოველთვის ზღვა არის გრძნობის,ვარდთა ვარდობის, იათ – იობის,იქ სიფერადე ერთი ბარათის,ჟღერს სიდიადეს კაცობრიობის. ვითარ დიდია მისი ამაგი –მარად იგონებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნის შესახებ
რამდენი ქვეყნადწიგნი იცემაღირსი, რომ ეგდოსსანაგვის ბოლოდ.მე კი მეგონა,პატივისცემანიჭს და ღირსებასეკუთვნის მხოლოდ. ეს სასწაულივის არ სმენია:დასავლეთისასიყიდი პრესასდა იმის შემდეგ,როგორც გენია,მოევლინებიპოლდის, აგნესას.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წინად შენი სპეტაკი გზა ..
წინად შენი სპეტაკი გზადა ვარდები ფეხით სთელეს,მერე ვითომ შერცხვათ ცოტადა ჩანგს მისწვდნენ უგულწრფელესს. კარგი, კმარა, ვინ არ ხედავს –ეს სიმორცხვე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წინანდალელი ნათელა ..
წინანდალელი ნათელაულამაზესი ქალია.ო, ჩემო ციცინათელა,ჩემო ციხე და გალია.მთელი საღამო შევჯერდი:რა არის ქალის სინაზე,მაგრამ უეცრად შევჩერდიმშვენიერ თინათინაზე.ბრწყინავდა საარაკო ცა, –მთვარე დაბრუნდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წიწამურში რომ მოკლეს ილია
წიწამურში რომ მოკლეს ილია,მაშინ ეპოქა გათავდა დიდი,ძველი სიმღერა და იდილია.ფანტასტიური გამოჩნდა ხიდი. მოჰქონდათ წინათ პასტორალები,ბაღთა მნათობით გადამთოვრება,როგორ ოხრავენ მათზე ქალები,რა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წუთი
ჟამთა ცეცხლით განწმენდილი, ფრთასუბუქი, ფრთასათუთი,მოელვარე ცის კიდურში გამიტაცებს ხოლმე წუთი. მავიწყდება ამ დროს ღმერთი, წუთს ვუმონებ გულის ძგერას,რადგან ღმერთი ჩემშივეა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდა
წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდადადიდხანს, დიდხანს არ დამეძინა;მე მქონდა ბინა, თავშესაფარი,მაგრამ ქარიშხალს არ ჰქონდა ბინა. ხან კარებს უკან ატირდებოდა,ხან დარაჯობდა სარკმელის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – წყალს იქით რომ ერთი სახლია..
ციკლიდან „ეპოქა“ დავბრუნდეთ ხანდახან ალვებთან.ჩვენს თვალწინ იგივე ველია,სადაც ჩვენ ოდესმე ვმღეროდით:დელია, დელია, დელია. წყალს იქით რომ ერთი სახლიადა მთების მაღალი…
Read More »
