ლიტერატურა
-
ფრანც კაფკა – პატარა იგავი
-ეჰ, – თქვა თაგვმა, – სამყარო ყოველდღიურად უფრო და უფრო ვიწროვდება. თავიდან, ის ისეთი ფართო იყო, შიშს მგვრიდა. გავრბოდი და…
Read More » -
ფრანც კაფკა – სირბილით ჩავლილნი
როცა ვინმე, ღამით, ვიწრო ქუჩაში სეირნობს და ამ დროს ვიღაც კაცი, ისეთი თან შორიდანვე, რომ მოჩანს (ეს იმიტომ, რომ ქუჩა…
Read More » -
ფრანც კაფკა – სოფლის ექიმი
უკიდურეს გასაჭირში ვიყავი ჩავარდნილი; სასწრაფოდ უნდა გავმგზავრებულიყავი; ათი მილით დაშორებულ სოფელში მძიმე ავადმყოფი მელოდებოდა; მთელ ამ სივრცეზე საშინელი ქარბუქი მძვინვარებდა;…
Read More » -
ფრანც კაფკა – უბედურად ყოფნა
როცა ყოფა უკვე აუტანელი გახდა – საღამოსკენ, ერთხელ, ნოემბერში. როცა ოთახში, მე ვიწრო ფარდაგზე ისე, როგორც სარბენ ბილიკზე აქეთ-იქით დავრბოდი…
Read More » -
ფრანც კაფკა – ძველი ამბავი
თითქოს ჩვენ საერთოდ არ გვაღელვებდეს ჩვენი სამშობლოს ბედი. ამაზე ადრე არასოდეს გვიფიქრია და ჩვენს საქმიანობას ვაგრძელებდით, მაგრამ ბოლო დროინდელმა ამბებმა…
Read More » -
ფრანც კაფკა – წერილი ფელიჩესადმი 1917
ძვირფასო, შენს მიმართ საბაბიც კი არ გამაჩნია სასაყვედუროდ. მხოლოდ დღეს რომ გწერ, ამისთვის ერთადერთი მიზეზი არსებობს. არ იფიქრო შენი დუმულის…
Read More » -
ფრანც კაფკა – წერილი ფელიჩესადმი 1916
ძვირაფსო, ასე იოლი არაა რასაც შენ მწერ: მშობლები, ახალი წელი, ყვავილები, მაგიდასთან შემომსხდარი საზოგადოება; ეს ძალიან ძნელი ასატანია ჩემთვის.შენ ამბობ,…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – ზღვასთან მოჭიდავე
აგერ, ამ კაცს, ძველ “მოსკვიჩში” რომ ზის და ღია კარიდან ფეხები გამოუჩრია, დიდი ხანია ვიცნობ.ცალი ფეხი ოდნავ მოკლე აქვს, და…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – კაპჭანი
ოდისა და ნალიის გადაღმა, ღარდებიდან, უფერული ნისლის ბოლქვები ბაღნებივით არბოდნენ ფლატეებზე. შუქრის დილა ეცივა. ტიტველ ჭლიკებზე ხელები მიიტყაპუნა. ბიჭს წელქვეშ…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – კოსტოხა
რკინიგზის სკოლის გვირაბიდან გამოქცეული გულიანად შევერიე და კიდეც შევეფერე სოფლურ სამუშაოებს. არც არავინ იცოდა, რატომ დავბრუნდი, არც არავინ იცოდა, როგორ…
Read More »
