ნოველა
-
არდაშელ თაქთირიძე – ქურთი
– რომიკ, როგორა ხარო? – რკინივითო! – ედიკა სად არისო? – დედას ხმარობსო! – რაო?! – Маме помогает-ო! რომიკა, თბილისელი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ძიძა
ხუთი დღის იყო, პირველად ხელში რომ აიყვანა. იმის მერე, ხელიდან არ გაუშვია: – ღამის თენებებიო, მთელი ღამე წინ და უკან…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – პიგმალიონი
დაბალი ტანის ბიჭს – განიერი მხრებით, შავგვრემანი ფართო სახით, გადაბმული წარბებით, მრგვალი შავი თვალებით, სქელი ტუჩებით, განზე გასული ყურებით, შუბლზე…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ჟიზელი
ტრიალებს, ტრიალებს, ტრიალებს დაუსრულებლად. ფეხის წვერებზე აწეულა, ხელები თავს ზემოთ მოურკალავს, თავი უკან გადაუწევია და ხელის მტევნებს შეჰყურებს. ერთი, ერთი,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – NATO
– კაცო, რა დროს ტლევიზორია, ბიჭს გააღვიძებო! – შეუტია ბებიამ პაპას. – დაბალ ხმაზე დავაყენებ, საქართველოს ბედი წყდება, ნატოს სამიტიაო!…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – რიყე
ავტომობილი გლდანის მასივში, “ავერსის” წინ გააჩერა. ქუჩაზე მოძრაობა შეფერხდა. აფთიაქიდან გამოსულმა ზორბა მამაკაცმა “მერსედესი” დაქოქა და სადგომიდან გამოიყვანა. სასწრაფოდ შეაყენა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – იბერიის გაბრწყინება
მთლად იბერია, მცხეთა-ქალაქს ღრუბლად მომწყდარი, გადედინება პომპეუსის ქვით ნაგებ ხიდზე. ნაპირზე ისევ დაგუბებული, გზად შეუყვება ძეგვისკენ ჭალას. მერე კი მარცხნივ,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ანომალია
დაბადების დღეზე გაიცნეს ერთმანეთი: – გოგონი, თქვენ ცეკვავთო? – არა, ვზივარო! – მაშინ ადექი და ვიცეკვოთო! – ვიცეკვოთო! მერე ყველაფერი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – საჩუქარი
ჯიბიდან სურათი ამოიღო – ცხენებშებმული ფაეტონიდან ტყუპი ფერია იყურება, ერთნაირ თეთრ კაბებში გამოწყობილი, შავ დალალებზე თეთრი ბაფთებით. მკერდზე მიიკრა, ეამა,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მკვლელი
-რად მოკალი პეტოს დედა?! -მე არ მომიკლავს! -მაშ ვინ მოკლა?! არ მოუკლავს, არ ახსოვს, არ უნდოდა… ყველაფერი იმით დაწყებულა, რომ…
Read More »
