მოთხრობა
-
ეკატერინე გაბაშვილი – თინას ლეკური
I გიორგობის თვეა, გიორგობა დღე. საშინლად ცივა; თუმცა ჯერ ზამთარი არ დამდგარა, მაგრამ მისი წინამორბედი რთვილით მთლად გადაპენტილია მთელი სოფელი…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – უსინათლო ლექსო
ლექსო ხუთი წლის იყო, როდესაც ყვავილი დაერია ბერიკიანთ დიდ ოჯახს. ექვსი კვირის განმავლობაში დიდი თუ პატარა სულ ჭერეხებივით ელაგენ ლოგინში.…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – ღვინია გადაიჩეხა
საახალწლო იმედები) _ ნიკო, ხვალ ძლიერ ფრთხილად უნდა იარო, თორემ ამ საშინელ გაყინულზე, თუ ერთი ფეხი გაუსხლტა საქონელს, ის არის…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – მაგდანას ლურჯა
I მაგდანა ჯერ ძლიერ ყმაწვილი დედაკაცი იყო, როდესაც ქმარი მოუკვდა და ოთხი უსუსური ბავშვი ხელზე ულუკმაპუროდ დარჩა. ერთადერთი ძროხა, რომელიც…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – როგორ მიეგება სვიმონიკა ახალწელიწადს
გიორგობის თვე იყო, ერთ სუსხიან დღეს პატარა სვიმონიკა თავისმა ბიძია ივანე-ხაბაზმა ქალაქში შემოიყვანა. სვიმონიკა იქნებოდა ათის ან თერთმეტის წლის, მალხაზი,…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – ორ-ენა და ქუჩე
I ყველაზე გვიან ვარდის-უბანში ნოზაძემ გაათავა კალო. დღეს, შაბათს, უკანასკნელად შეხვეტა ბზე და ამისათვის იმის კალო ისე პრიალებს, როგორც ახლად…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – სურათი
ენკენისთვის დასასრული იყო. ღამის თერთმეტი საათი. ბადრი მთვარე ისე ანათებდა ქვეყანას, თითქო ყველასთვის ცხოვლად უნდა დაენახვებინა, თუ რამდენი საცოდაობა ხდება…
Read More » -
ეკატერინე გაბაშვილი – კონა
– დედა, პური, დედა, პური! მისუსტებულის ხმით შესტიროდა ოთხი შვილი ერთს მაისის მშვენიერს დილას ახალკაცის ცოლს, მართას. – ვაი დედათქვენს,…
Read More » -
ივან ბუნინი – მედდა
სმოლენსკის გზა. გრძელი დერეფანი და გამოღებული განყოფილებები პირველი კლასის ვაგონისა. კაკლის ხის ბზინვა და გადაკრული მეწამული ხავერდის კრიალი სრულ შეუსაბამობაშია…
Read More » -
ივან ბუნინი – ზაფხულის დღე
გარეუბანი. უბოლოო ზაფხულის დღე. მთელი დღეა ზის ქამარშეხსნილი, ფეხშველა მეწაღეს თავისი ძველი მიწურის მახლობლად, ჩამპალ დუქანში. მზისთვის შეუშვერია უქუდო ჯაგარა…
Read More »
