მოთხრობა
-
ჰარუკი მურაკამი – პეიზაჟი უთოთი
ტელეფონმა დაახლობით შუაღამისას დარეკა. ძიუნკო ტელევიზორს უყურებდა. კეისუკე თავისთვის კუთხეში მიმჯდარიყო, თავზე ყურსასმენები ჩამოეცვა და თვალდახუჭული უკრავდა ელექტროგიტარაზე – ეტყობა…
Read More » -
ჰარუკი მურაკამი – თაფლის კვერი
I – დათვმა მასაკიტიმ იმდენი თაფლი მოაგროვა ფუღუროებში, რომ მთელ სოფელს გააძღობდა. კასრში გადაასხა, მთიდან ჩამოვიდა და ქალაქს მიაშურა გასაყიდად.…
Read More » -
ჰარუკი მურაკამი – ალმოდებული ფარდულები შუაღამისას
ის გოგო სამი წლის წინათ მეგობრის ქორწილში გავიცანი. მაშინ ოცდათერთმეტის ვიყავი, ის – ოცის, ესე იგი, სხვაობა ლამის ერთი ასტროლოგიური…
Read More » -
გაბრიელ გარსია მარკესი – ჩემი ნაღვლიანი მეძავების გახსენების ჟამს
_ უკადრისი იკადრა, _ უთხრა მოხუცს მეფუნდუკე ქალმა, _ მძინარე ქალისთვის არ უნდა ჩაედო თითი პირში ან გაეკეთებინა რაღაც ამდაგვარი.…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ცქიტო და სელიოდკა
გადაუღებლივ წვიმდა ორი დღე. ცქიტოს ცხვირი მიედო გრილ ფანჯარაზე და თვალგაშტერეული უყურებდა ატალახებულ ქუჩას. ოღტოჩოღროებში წყალი ჩამდგარიყო. შიგ მოხვედრილი წვეთები…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ცხოვრებაში. აბანოში
ქოშები ეყარა კუთხეში.ქოშები მიჰქონდათ კუთხიდან: ძირი ხისა ჰქონდა: ზედ ბრეზენტის ბრტყელი თასმა იყო გადასული.ქოშებში უყრიდნენ ფეხებს.ქოშებს იყრიდნენ ფეხებიდან.ხის ძირები ხვდებოდა…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – წვიმაში
– გეშინია, ლელა, ღრუბლების? – არა, ისე. – აბა რატო ხუჭავ თვალებს? – შავია, იმიტომ. – შავი და საშიშია, იმიტომ?…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ჯერ ძალიან ბნელოდა..
ჯერ ძალიან ბნელოდა: ასე იცის გათენების წინ, მერე ოდნავ გაბაცდა სიბნელე, მერე უფრო გაბაცდა, ბოლოს გათენდა. ცაზე ღრუბელი არ იყო…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ჯუნგლებში
სიქსტის მადონა მოსკოვშისიქსტის მადონა დიდი, ჭკვიანი თვალებით უყურებდა მომავალს, ხელში ბავშვი ეჭირა. ბავშვი არა ტიროდა. გარეშემო ანგელოზები დაფრინავდნენ, ქვევით მოხუცი…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ალავერდობა
ამ წელს მთელი გაზაფხული იწვიმა; წვიმდა მთელი ზაფხულიც, ხალხი დადიოდა საწვიმრებში და მსუბუქ პალტოებში, ყველა ამინდის გამოსვლასშემოდგომისთვის ელოდა, მაგრამ სექტემბერში…
Read More »
