მოთხრობა

  • რევაზ ინანიშვილი – ჩაჩაურის წასვლა

    (მოთხრობა) ალ. ჭინჭარაულს ჩაჩაურმა წყალი დალია, სათავითურზე მიესვენა, ერთხანს მაღლა იყურებოდა, მერე გამოიხედა, თვალები ცუდად დაელმებოდა.– ხმალი და სანთელი მომიტანეთ! მზექალი…

    Read More »
  • რევაზ ინანიშვილი – ფშავლები

    ეს მთლად ერთი ციცქნა ამბავია, თანაც დიდი ხნის წინათ მომხდარი, – მაშინ ჯერ ისევ ალერსით მიცინოდა მზე, – მაგრამ დღესაც…

    Read More »
  • რევაზ ინანიშვილი – უდაბნოს მაუგლი

    ეს მოხდა ორმოცი წლის წინათ, არაბეთის ნახევარკუნძულზე, უდაბნოში. ორი ინგლისელი ოფიცერი ნაშუაღამევს ყაზარმებში ბრუნდებოდა “ჯიპით”. მთვარიანი ღამე იყო, მშვიდი. ერთ…

    Read More »
  • რევაზ ინანიშვილი – ზარი კახეთში

    თეთრად გადაფიფქულ შავი ადამიანების ბრბოს დაღუნული თავების მაღლა ციმციმით მოაქვს თეთრი კუბო, რომელშიც წევს ტრაგიკულად დაღუპული ორმოცი წლის ლამაზი ფერმკრთალი…

    Read More »
  • რევაზ ინანიშვილი – ზამთრისპირის სევდა

    ზამთრისპირის ბურუსიან დღეს ოთხი თეთრი ვეება ფრინველი უხმაუროდ მოვიდა და ბაღის ბოლოში, ფოთოლგაცვენილ კაკალზე დაჯდა. ისხდნენ, როგორცბავშვის ნახატში, ხესთან შედარებით…

    Read More »
  • ჯემალ ქარჩხაძე – ბედნიერების მაძიებელი უფლისწული

    იყო და არა იყო რა… იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა! იყო ერთი დიდებული სამეფო, რომელსაც ბრძენი…

    Read More »
  • ჯემალ ქარჩხაძე – უფლისწული და გველეშაპი

    ნაწყვეტი რომანიდან “განზომილება”) ოდესღაც, უდროო დროში, უჟამო ჟამსა და უხანო ხანაში, როცა არც წამები იყო, არც წუთები, არც საათები, არც…

    Read More »
  • ჯემალ ქარჩხაძე – რაჰათ-ლუხუმი

    მოხუც სულეიმანს სტამბოლის გარეუბანში გადავეყარე. სხვისა არ ვიცი და მე კი, რამდენჯერაც მოგზაურობიდან შინ დავბრუნებულვარ, ყველაზე ტკბილ მოგონებად მუდამ უცხო…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე – შეშა

    ორმოცდათხუთმეტისა თუ ორმოცდათექვსმეტი წლის მაისში, მამაჩემს სამსახურში კვარტალური პრემია მისცეს. კარგად დამახსომდა ის კამათი, რომელიც მაშინ ჩვენს სახლში გაიმართა: დედაჩემმა…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე – პურის მოთხრობა

    კიდობანი    ბავშვობაში, კარს რომ გავიჯახუნებდით და უფროსებზე გამწყრალები შინიდან წავიდოდით, დედა მოგვაძახებდა ხოლმე – სად მიდიხართ, თქვე სულელებო, აქ მოგიყვანთ…

    Read More »
Back to top button