მოთხრობა
-
რევაზ ინანიშვილი – უდაბნოს მაუგლი
ეს მოხდა ორმოცი წლის წინათ, არაბეთის ნახევარკუნძულზე, უდაბნოში. ორი ინგლისელი ოფიცერი ნაშუაღამევს ყაზარმებში ბრუნდებოდა “ჯიპით”. მთვარიანი ღამე იყო, მშვიდი. ერთ…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ზარი კახეთში
თეთრად გადაფიფქულ შავი ადამიანების ბრბოს დაღუნული თავების მაღლა ციმციმით მოაქვს თეთრი კუბო, რომელშიც წევს ტრაგიკულად დაღუპული ორმოცი წლის ლამაზი ფერმკრთალი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ზამთრისპირის სევდა
ზამთრისპირის ბურუსიან დღეს ოთხი თეთრი ვეება ფრინველი უხმაუროდ მოვიდა და ბაღის ბოლოში, ფოთოლგაცვენილ კაკალზე დაჯდა. ისხდნენ, როგორცბავშვის ნახატში, ხესთან შედარებით…
Read More » -
ჯემალ ქარჩხაძე – ბედნიერების მაძიებელი უფლისწული
იყო და არა იყო რა… იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა! იყო ერთი დიდებული სამეფო, რომელსაც ბრძენი…
Read More » -
ჯემალ ქარჩხაძე – უფლისწული და გველეშაპი
ნაწყვეტი რომანიდან “განზომილება”) ოდესღაც, უდროო დროში, უჟამო ჟამსა და უხანო ხანაში, როცა არც წამები იყო, არც წუთები, არც საათები, არც…
Read More » -
ჯემალ ქარჩხაძე – რაჰათ-ლუხუმი
მოხუც სულეიმანს სტამბოლის გარეუბანში გადავეყარე. სხვისა არ ვიცი და მე კი, რამდენჯერაც მოგზაურობიდან შინ დავბრუნებულვარ, ყველაზე ტკბილ მოგონებად მუდამ უცხო…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – შეშა
ორმოცდათხუთმეტისა თუ ორმოცდათექვსმეტი წლის მაისში, მამაჩემს სამსახურში კვარტალური პრემია მისცეს. კარგად დამახსომდა ის კამათი, რომელიც მაშინ ჩვენს სახლში გაიმართა: დედაჩემმა…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – პურის მოთხრობა
კიდობანი ბავშვობაში, კარს რომ გავიჯახუნებდით და უფროსებზე გამწყრალები შინიდან წავიდოდით, დედა მოგვაძახებდა ხოლმე – სად მიდიხართ, თქვე სულელებო, აქ მოგიყვანთ…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – გიორგობისთვე
– რა ქენი, შვილო? – ჰკითხა მარნიდან აივანზე ამოსულ შვილს ქეთომ და საქსოვი გვერდზე გადადო.– მოვრჩი, რა უნდა მექნა.– გასინჯე,…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – წერილი ძმას
ძმაო სერგო! მე კარგად ვარ. ამჟამად ვიმყოფები ფშავში და ამ წერილსაც მაღაროსკარიდან გწერ. ეს არის პატარა, საცოდავი სოფელი თავისი უბადრუკი…
Read More »
