მოთხრობა

  • რიუნოსკე აკუტაგავა – ჰიოტოკოს ნიღაბი

    აძუმაბასის ხიდზე ხალხი შექუჩებულა. დროდადრო პოლიციელი მოუწოდებს დაიშალეთო, მაგრამ ბრბო ისევ იყრის თავს.ყველა ელოდება, ხიდის ქვეშ როდის გაივლიან ნავები, რომლებიც…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – “კაცია ადამიანი?“ ჰენრიკ ჰრინევსკი

    ილია ჭავჭავაძე – კაცია-ადამიანი?!

    „მოყვარეს პირში უძრახე,მტერს პირს უკანაო”.გონიერი ანდაზა. შესავალირიტორიკაში სწერია: ყველაფერი შესავალით უნდა დაიწყოს კაცმაო. ჭეშმარიტია. ჩვენც ისე დავიწყოთ. ვინც ლუარსაბის სახეში…

    Read More »
  • ხორხე ლუის ბორხესი – “ედგარ ალან პო”

    თარგმნა მათე კრავეიშვილმა ედგარ პოს სიტყვებს მიღმა (ისევე როგორც სვიფტის, კარლეილის ან ალმაფუერტეს შემთხვევაში) ნებისმიერს შეუძლია ნევროზი ამოიკითხოს. მისი შემოქმედების…

    Read More »
  • ერნესტ ჰემინგუეი – კილიმანჯაროს თოვლიანი მწვერვალი

    თარგმნა ვახტანგ ჭელიძემ კილიმანჯარო მარადთოვლიანი მთაა, 19710 ფუტის სიმაღლისა, და აფრიკაში ამ სიმაღლე მთა მეორე არ არისო, ამბობენ. მის დასავლეთ…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – საფლავის ქვაზე

    1 ცრემლი ხომ მწუხარების ნიშანია, მაგრამ ისიც სამკაულია მადლიან სახეზე. ციმციმებს ცვარი ცრემლისა ტურფად ახრილ წამწამზე, თრთის, კამკამებს: ჩამდგარა ცვარი…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – სოვდაგარი

    1 ამბობენ, ქართველს ვაჭრობაში შნო არა აქვსო. ეს მართალი არ არის: მთელ დასავლეთ საქართველოს ეხერხება ვაჭრობა. თანხა არა აქვთ, თორემ…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – სოკო, სოკო!

    1ხომ იცნობთ ცალხელ ჯამბარულას, სოკოს რომ ჰყიდის? არც იკი გაგიგონიათ?! ან კი რა გასაკვირველია, როცა იმისთანა ჭიების დანახვა დურბინდითაც ძნელია.ჯამბრულა…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – ტკბილი დუდუკი

    1დაუვიწყარია სიყრნის მეგობარი. თუნდა გაგყაროს ცხოვრების გზამ, მაინც მისი სახე ნათლად არის აღბეჭდილი გულში, როგორც ბალღობისავე დროსათან დაკავშირებული სურათები ცხოვრებისა…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – ფარჩის ახალუხი

    1დიდი სახლები დიდის ქალაქისა ზვიადად გადაჰყურებდნენ მთელ არეს. ღრუბლებს ეთამაშებოდნენ მაღალნი, ბაბილონის გოდოლივით ცისთვის უნდოდათ მიებჯინათ თავი. აღარ კადრულობდნენ გალაღებულნი…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – ქალაქში

    ტალღა-ტალღად. თეთრად თუ ფერადად ნაღები კედლები მთლად დაჩითულიყო, გაწუნწკლილიყო. – აშენდა ჩვენი მუშტარი, აშენდა! – აშენდა, მა რა მოუვიდა, როცა…

    Read More »
Back to top button