მოთხრობა
-
ჩარლზ ბუკოვსკი – მკვლელები
ჰარი საწყობიდან გამოვიდა და ალემედას ქუჩაზე მიდიოდა, ბარ პედროში ხუთ ცენტიანი ყავის დასალევად. ადრიანი დილა იყო, მაგრამ კარგად ახსოვდა, ბარი…
Read More » -
ფიოდორ დოსტოევსკი – თვინიერი
თავი პირველიIვინ ვიყავი მე და ვინ იყო იგი…სანამ აქ მყავს, კიდევ რა მიშავს: მალიმალ მივალ და დავხედავ მაინც, მაგრამ ხვალ…
Read More » -
ჩარლზ ბუკოვსკი – ყველაზე ლამაზი ქალი ქალაქში
კასი, თავის ოთხ დასთან შედარებით, ყველაზე უმცროსი და ყველაზე ლამაზი იყო.საერთოდ, კასი ყველაზე ლამაზი გოგო იყო მთელ ქალაქში. ნახევრად ინდიელს…
Read More » -
მანანა წერეთელი – სიკეთის მზე, ანუ პატარა ხოჭოს ნაამბობი
იცით, ვინა ვარ? _ ერთი პატარა ხოჭო ვარ, ხუჭია მქვია.დაბადებიდან ძალიან მშიშარა ვყოფილვარ, ერთ პატარა ხმაურზეც კი თვალებს ვხუჭავდი, ამიტომ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – გიდი
ყოფილი კურსელები – ზურა და თენგო, ქუჩაში რომ შეხვდნენ, ძლივს იცნეს ერთმანეთი. ზურას ცოლი ახლდა, ახალი დაოჯახებული იყო და ერთ-ერთ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – “ჩმორი”
– დღეიდან, შენ ხარ “ჩმორი” და მთელი კლასი მოგექცევა, როგორც “ჩმორს”! – დაუყვირა აჩიკომ ახალგადმოსულს და სახეში მუშტი დაარტყა.***საცხოვრებლად ახალ…
Read More » -
ლეონიძე გიორგი მშობლიურ ხეთა ჩრდილებში
ეს პატარა წიგნი, – ჩემი ყრმობის მოგონებანია. მაშინდელი განცდილი, დანახული ქართულ სოფელში. მინდა მკითხველს გავუწოდო, როგორც სახილე ტაბაკი თუ ხახალი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ნახევარქათამა
– კლასში შემოვა, არავის შეხედავს, მისკენ წამოვა, მის გვერდით დაჯდება, თვითონ გადაიწევა და ლოყაზე აკოცებს, თან – სიგიჟემდე მომენატრე, მიყვარხარო!…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ორეული
თითქოს უბრალო ამბავი იყო, მაგრამ ისე ჩარჩა გონებაში, რომ გაიღვიძა, დაწერის სურვილმა არ მოასვენა, კომიუტერს მიუჯდა და კლავიატურაზე პირველი ასო…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მეკვლე
– შემოვდგი ფეხი,გწყალობდეთ ღმერთი,ფეხი ჩემი,კვალი ამგელოზისა!***– ეს საიდანღა გამოტყვრა, ნეტა ვინ გამოიძახა?– მამაჩემის ხელწერაა, მაგან იცის ასეთი ფოკუსები, ისევ მეოცე…
Read More »
