- პოეზია
გოჩა სხილაძე – სინათლის წყურვილი
ეს მე ვარ მარტო, სიცოცხლის გაურკვეველობაში ჩავარდნილიდა სურვილების ხანძრებით გადამწვარი.მინდოდა სიცოცხლე ვნებებით აღსავსე,მინდოდა სიყვარული დაუსრულებელი,მინდოდა, დამენგრია ჩვენ შორის კედელი,მინდოდა, დამეძლია…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – შერიგება
მოგესალმებით ვარსკვლავებო, მამის ეწერო!მე მიხარია ჭრელ სიზმრების ვაზის გამორჩვა,მე მიხარია, რომ გადატყდა ჩემი კენწერო,მე ვესალმები ,ვისაც ჩემი ცეცხლი გამორჩა. ბნელ…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – დაბრუნება
არის ცისარტყელები –ფერი ციცარ-იელის.ვიცი ქარის ხელები მკვდარი სიცარიელის. შორს არიან გორანი, გორა დავითოული,წყნარი ქარი, ყორანი, თოთო ფიფქი, თოული. წვიმამ დაალილავა…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ხე წრიალებს უკენწერო
ნიავია,რა ხანია, გულმა ისევ ნახა ნია,დუმხარ, ნიაგარა ყვირის: ბახ! ჰოეა. ბახ! ანია! ვარსკვლავების ბროწეულის კვლავ ცვენა და ჯახანია,გული შენკენ მოწეული…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – სევდის სკუფია
მთვარეს ფარავს ღრუბლის ქულა,ცად ღრუბლების ჯგუფია,გულში შედის ტყვიის გულა,მმოსავს სევდის სკუფია. დამაწია ქალმა ჟატვა,ქარმა ღრუბელს უქშია,დაასრულა ბავშვმა ხატვადა ეს გული…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ბავშვის სიმღერა
რა დიდრონი ფიფქებია,წამწამებზე მეკიდება,მსურს დღე იყოს და სულ თოვდეს,სულ არ მინდა შებინდება. მინდა,სულ რომ ვგუნდაობდე,ქარში გავყვე ფიფქებს თოთოს,მინდა მზერით მოვეფეროხეზე…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – სიზმრების სული
რაც ამოვარდა ქარი და ქსიტი,მას შემდეგ ალბათ დიდი ხანია,ძილში მეძახის უცნობი ჩიტი,ციცინათლების ჩანს ლიტანია. იელვებს ბნელში დილის ნამგვანი ,ხმაჩავარდნილი ბავშვობის…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – გაუცხოება
დაცარიელდა სოფელი და უკვე აღარ მეცნობა,მაღლა მზე დამათბობელი, დაბლა დღის გულნამცეცობა. ნუთუ არავინ არ დარჩა, რომ ნახოს ღელის ლიპები?გულში რაც…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ბნელი მყინვარი
ბავშვი აქ დარჩა თვალსველი,დიდ ცრემლით მედღეხვალიე.მივდივარ იქით წამსვლელი,შენზე ფიქრს დღე შევალიე. გულში სინათლე შემოვა,ვარ ისევ დათვლილ ჟამამდე.სანამდე გასტანს ეს ქროლვა?არ…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ბავშვობა
ძმას წარსულმა აქაც ხმა დამაწია,ყეფს მანწიების ლეკვი ბუხულა,მაშინ შორს იყო გაწამაწია,ჯერ ისევ ენთო მამის ხუხულა. ჩვენ დავაგუბეთ ლიპთან გუბურა,თვალს გვადევნებდა…
Read More »
