- პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ავთანდილისა ფატმანთანა
მიუწერა: “წავიკითხე შენი წიგნი, ჩემი ქება.შენ მომასწარ, თვარა შენგან მე უფრო მჭირს ცეცხლთა დება;შენცა გინდა, მეცა მინდა გაუწყვედლად შენი ხლება,შეყრა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ფატმანისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა
ამა ქალაქსა წესია, დღესა მას ნავროზობასაარცა ვინ ვაჭრობს ვაჭარი, არცა ვინ წავა გზობასა;ყოველნი სწორად დავიწყებთ კაზმასა, ლამაზობასა,დიდსა შეიქმენ მეფენი პურობა-დარბაზობასა.…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა. ფატმანისაგან მბობა ავთანდილთანა
ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სად არე;პირი მზისაებრ საჩინო სად უჩინო ჰყავ, სად არე?მით…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ფატმანისა ნესტან-დარეჯანთანა
ფატმან სწერს: “აჰა, მნათობო, სოფლისა მზეო ზენაო,შენთა შორს-მყოფთა ყოველთა დამწველო, ამაზრზენაო,სიტყვა-მჭევრო და წყლიანო, ტურფაო, ლამაზ-ენაო,ბროლო და ლალო – ოროვე კვლა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ნესტან-დარეჯანისა ფატმანთანა
პირ-მზე სწერს: “აჰა, ხათუნო, დედისა მჯობო დედაო!მისგან ტყვე-ქმნილსა სოფელმან რა მიყო, ამას ჰხედაო?მე, გლახ, მათ ჩემთა პატიჟთა სხვაცა დამერთო ზედაო,აწ…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელთანა
აწ საყვარელსა მიუწერს გულ-ამოსკვნილი, მტირალი,მისმანვე ცრემლმან დაუვსის, ვის ედებოდა ვის ალი!დაწერა წიგნი, მსმენელთა გულისა გასაგმირალი,ვარდი გააპის, გამოჩნდის მუნ ბროლი გამომჭვირალი.…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ავთანდილისა ფრიდონთანა
დაწერა: “ფრიდონ მაღალო, სვე-სრულო მეფეთ-მეფეო,ლომისა მსგავსო ძალ-გულად, მზეო შუქ-მოიეფეო,მოვლენილო და მორჭმულო, მტერთა სისხლისა მჩქეფეო,უმცროსმან ძმამან შორი-შორ სალამი დავიყეფეო! “ჭირნი ვნახენ…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წასლვა ავთანდილისა გულანშაროთ და ტარიელის შეყრა
გამოვლნა ზღვანი ავთანდილ მგზავრითა რითმე ნავითა,პირ-მხიარული აცორვებს მართ ოდენ მარტო თავითა;მას შეყრა ტარიელისა უხარის მით ამბავითა,ხელ-განპყრობილი გულითა არს ღმრთისა საესავითა.…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელისა და ავთანდილისაგან წასლვა ფრიდონისასა
რა გათენდა, გაემართნეს, წაიტანეს ასმათ თანა,ნურადინის ქვეყანამდი შეისვიან მათ უკანა;მუნ ვაჭარმან ოქროს ფასად ცხენი მისცა, არ უძღვანა;ავთანდილ კმა ყოლაოზად, სხვამცა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: თათბირი ნურადინ-ფრიდონისა
ფრიდონ თქვა: “ვიტყვი სიტყვასა, ვეჭვ, ჩემი არ დამცდარია:ჩვენ ცოტანი ვართ, ქალაქი დიდთაგან საომარია;პირის-პირ ომი არ ძალ-გვიც, არ ჟამი საკვეხარია,ათას წელ…
Read More »
