- პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა
“ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე.რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე.მას ზღუდესა გარდავადეგ, მინდორთაკე რომე ვაგე,მესმა საქმე საშინელი, თუცა თავი…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ნურადინ-ფრიდონისა, ოდეს ტარიელ შეეყარა
“ღამით მევლო, მოვიდოდი, ზღვისა პირსა აჩნდეს ბაღნი;ჰგვანდეს ქალაქს, ვეახლენით, ცალ-კერძ იყვნეს კლდეთა ნაღნი;არ მეამის კაცთა ნახვა, მიდაღვიდეს გულსა დაღნი;მუნ გარდავხე…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: შველა ტარიელისაგან ფრიდონისა
“მოჯობდა, ომი შეეძლო, ხმარება ცხენ-აბჯარისა;დავკაზმეთ ნავი, კატარღა და რიცხვი სპათა ჯარისა;კაცი ხმდა, მისთა მჭვრეტთათვის ღონემცა ეაჯა რისა!აწ გითხრა ომი მოყმისა,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ფრიდონისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა
“დღესა ერთსა მე და ფრიდონ ნადირობას გამოვედით,ზღვასა ზედა წაწურვილსა ქედსა რასმე გარდავედით;ფრიდონ მითხრა: «გითხრობ რასმე, – ვთამაშობდით, ცხენსა ვსხედით, –ერთი…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა
იგი მუნით წარმოსრული სევდამანცა განა მოკლა!პირსა იხოკს, ვარდსა აზრობს, ხელი მისი განამხოკლა;სისხლსა, მისგან დადენილსა, მხეცნი ყოვლი განამლოკლა;მისმან ფიცხლად სიარულმან შარა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: დათხოვნა ავთანდილისა როსტევან მეფესთანა. ვაზირის საუბარი
რა გათენდა, შეეკაზმა, ყმა გავიდა ადრე გარე;იტყვის: “ნეტარ მიჯნურობა არ დამაჩნდეს, და-მცა-ვფარე!”დათმობასა ეაჯების გულსა: “შენ რა მოუგვარე!”ცხენსა შეჯდა, წამოვიდა ვაზირისა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ავთანდილისაგან შერმადინის საუბარი
შერმადინს ეტყვის, უბრძანებს პირ-მზე, ნათელთა მფენელი:“ესე დღე არის იმედი, ჩემის გულისა მლხენელი,შენგან თავისა შენისა საჩემოდ გამომჩენელი”.მქებრად ამბისა მათისა ხამს მკითხავი…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ანდერძი ავთანდილისა როსტევან მეფის წინაშე
დაჯდა წერად ანდერძისად, საბრალოსა საუბრისად:“ჰე, მეფეო, გავიპარე ძებნად ჩემგან საძებრისად!ვერ დავდგები შეუყრელად ჩემთა ცეცხლთა მომდებრისად;შემინდევ და წამატანე მოწყალება ღმრთეებრისად. “ვიცი,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ლოცვა ავთანდილისა
ილოცავს, იტყვის: “მაღალო ღმერთო, ხმელთა და ცათაო,ზოგჯერ მომცემო პატიჟთა, ზოგჯერ კეთილთა მზათაო,უცნაურო და უთქმელო, უფალო უფლებათაო,მომეც დათმობა სურვილთა, მფლობელო გულის-თქმათაო!…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ცნობა როსტევან მეფისაგან ავთანდილის გაპარვისა
აწ ამბავი სხვა დავიწყო, ყმასა წავჰყვე წამავალსა.არ შეექმნა დარბაზობა მას დღე როსტანს გულ-გამწყრალსა;რა გათენდა, ქუში ადგა, ჰგავს, თუ ადენს პირით…
Read More »
