- პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ავთანდილისა თავის ყმათა თანა
დაწერა, თუ: “ჩემნო ყმანო, გამზრდელნო და ზოგნო ზრდილნო,ერთგულნო და მისანდონო, ამას ზედა გამოცდილნო,თქვენ ჩემისა საწადლისა მიდგომილნო, ვითა ჩრდილნო,წიგნი ჩემი მოისმინეთ,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ავთანდილისაგან მის ყმისა ძებნად წასლვა
ამ საქმესა მემოწმების დიონოსი ბრძენი, ეზროს:საბრალოა, ოდეს ვარდი დაეთრთვილოს, და-ცა-ეზროს.ვის ბადახში არა ჰგვანდეს და ლერწამი ტანად ეზროს,იგი სადმე გაღარიბდეს, სამყოფთაგან…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ავთანდილისა, ასმათს რომ ეუბნების ქვაბშიგან
ჩამოვიდა, ცხენი ახსნა, მისგან ხესა გამობმული,ზედა შეჯდა, გაემართა, ქვაბი დახვდა კარ-განხმული.მუნით ქალი გამოიჭრა გულ-მდუღარე, ცრემლ-დასხმული,ეგონა, თუ: დაბრუნდაო პირი ვარდი, ბროლ-ბაკმული.…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: შეყრა ტარიელისა და ავთანდილისა
ქალი ადგა და წავიდა მის ყმისა მოსაყვანებლად;“არ ეწყინაო”, უამბობს, არს მისად მაგულვანებლად,ხელი მოჰკიდა, მოჰყვანდა, ვით მთვარე მოსავანებლად;იგი რა ნახა ტარიელ,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელისაგან თავის ამბის მბობა ავთანდილთანა
“ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა;საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ ენასა!იგი, ვინ ხელ-მქმნა, მოველი მისგან აროდეს ლხენასა,ვისგან შევუცავ სევდათა,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა
კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა:“დღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, გვენადირა;მიბრძანა, თუ: «ქალი ვნახოთ», ხელი ხელსა დამიჭირა.მის…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა მიწერილი პირველი
“წიგნი ვნახე, მისი იყო, ვისი მდაგავს ალი გულსა;მოეწერა მზისა შუქსა: «ნუ დაიჩნევ, ლომო, წყლულსა;მე შენი ვარ, ნუ მოჰკვდები, მაგრა ბნედა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ტარიელისა საყვარელთანა
“თვალთა დავიდევ უსტარი მე მისგან მონაწერია.პასუხად ვსწერდი: «მთვარეო, შენმცა მზე ვით მოგერია?მე ღმერთმან იგი ნუ მომცეს, რაც არა შენი ფერია!სიზმრად…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ტარიელისა ხატაელთანა
“გავგზავნე კაცი ხატაეთს და წიგნი ჩემ-მაგიერი;მივსწერე: «მეფე ინდოთა არისმცა ღმრთულებრ ძლიერი:მათი ერთგული გაძღების ყოველი სული მშიერი,ვინცა ურჩ ექმნას, იქმნების თავისა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ნესტანისაგან ტარიელის ხმობა
“დღესა ერთსა საწოლს მოვე მეფისა სრით წამოსრული,ვჯე და მასვე ვიგონებდი, არ მიეცა თვალთა რული;წიგნი მქონდა საიმედო, ამად ვიყავ მხიარული;კარსა მცველმან…
Read More »
