- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მშობლიურო ჩემო მიწავ!
სამი დიდი ოკეანეგარე უვლის ნათელ მხარეს,მთვარიანი და მზიანიზეცა აფრქვევს სიანკარეს.ორ ზღვას შუა ძველისძველადსაომარი იყო ლელო –ის გადარჩა და სახელადეწოდება საქართველო.მშობლიურო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მცხეთამდე
თვალწინ იშლება მუქ ხავერდის მთების ზონარი,როგორც ადგილი ძველი წარღვნით გადასერილი,სახეზე ვარდად დაფენია ნაბატონარი.აგერა მტკვარი – სევდიან მზით გადაფერილი. მის ნაპირებზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მცხეთიდან
სვეტიცხოველში ხვალ იქნება დიდი მცხეთობა,მაგრამ, შეხედე, სად დამდგარა ძველი დიდება.ვინ ააშენა იმ სიმაღლეს? რა პოეტობაშესძლებს გადმოსცეს იმა დღეთა გაბედითება? ახლა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწარე იავნანა
როდის გითხარ, გულში შიშირომ აგიძრა, მძინავო.არ მოვსულვარ, რომ ბალიშიშევძრა, გინანინავო,არ მოვსულვარ, გულში დანადაგცე სამაგიერო,იავნანა, იავნანა,იავნანა, ცბიერო.არ მოვსულვარ, რომ დამლევიმაისების გეგონოს,მინდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწერალი გრიმში
ჰგავდა კონგრესის კულუარებიჯერ დამშვიდებულ სტიქიის მორევს,გერმანიიდან მიღებულ ამბებსუზიარებდენ ერთიმეორეს.ემიგრანტია დღეს ჰენრიხ მანი,ფეიხტვანგერიც ემიგრანტია,მაგრამ მომავალ შეტევის ცეცხლიარალეგალურ კერად ანთია.არც ერთ მწერლობას…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვანე ბუმბერაზი
მწვანე ბუმბერაზი,დარბაისელი ფიჭვები და ნაძვებიქარის ბგერაზე,ფირუზისფერი ნემსების შვავი,მკრთალი ღაწვები,ფიქრები შავი,ო, რა ძნელია ასვლა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვანე ზოლი მთის
მზე მოელვარე, ლაჟვარდი ცა, მწვანე ზოლი მთისდღის მოკამკამე მშვენებაში თრთის.გრილი ნიავი მწვანე ბუჩქებს, დაბურულ ბაღებს,ცისფერ ყვავილებს, მინდვრის ბალახებსსძრავს, აცახცახებს. ნორჩთა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვერვალები ახალ მთების
კავკასიის მაღალ ქედზემიდიოდნენ სვანები,ეხვეოდნენ ბილიკებადგზები დანაქანები. შუაღამე რომ გადვიდა,ერთი რაზმი ვეებადაეწია დაღლილ მგზავრებსდა სასტიკად შეება. რა დრო იყო და რა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვერვალები ახალი მთების
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ კავკასიის მაღალ ქედზემიდიოდნენ სვანები,ეხვეოდნენ ბილიკებადგზები დანაქანები. შუაღამე რომ გადვიდა,ერთი რაზმი, ვეება,დაეწია დაღლილ მგზავრებსდა სასტიკად შეება: რა დრო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწოლარე
იყო ის მწუხარება ბალახებში მწოლარედა ეფინა ალვათა ხეივანის სუმბული,მიდიოდა მდინარე, როგორც ლურჯი ოლარი,და მახლობლად კიოდა მეთორმეტე ბულბული. და ფოთლების შრიალი…
Read More »
