- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანამ შორს იყავ
მე შენით ვქმნიდი განთიადის, ძლევის სიმღერას,შენით ვხატავდი ელვარებას უსაზღვრო ცისას,მწყურვალე გული შენში გრძნობდა აღელვებულისრულ ჰარმონიას ჭკუისას და სილამაზისას, სანამ შორს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანაპირო რაზმი
რაზმი მედგარი, რაზმი ნაკრებისაზღვარს ვდარაჯობთ და ვიცავთ ჩვენა,ვართ მოძრავები და გულმაგრები,ვერ შეგვაშინებს ტყვიების სტვენა. დღითა, გინდ ღამით დაგვესხას მტერი,ჩვენი პასუხი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანაპიროზე ..
სანაპიროზე,ზვირთების ხმაზე,ქარი ხიდს ეკვრის –როგორც ხეს ვაზი.ყელმოღერილი,უსაზღვროდ ნაზი,ჩონგურს დამღერდაქალი აფხაზი! ჩონგურს დამღერდაქალი გურულიდა მას ხმა ჰქონდაანდამატური.მედგრად გაისმახმა ხევსურულიქალის, ხელთ რომელსეპყრა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანატორიუმში
ო, შრიალით ეშვებაშემოდგომა სნეული.ჩვენს ბაღს არ მოეშვებაგაყვითლება გრძნეული. ერთმანეთს ემოძმებახანით მხარშექცეული,ავადმყოფი ოცნებადა მზე ლანდად ქცეული. მოაქვთ ჩემთან ყოველდღემშვენიერი ვარდები,მოკრეფილი ტყედატყე,ყვითლად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანთელი
ღამის ნათელში, მტვერში, მთვარეში,მიყვარდა სულის შეხება შენი,თბილისის დაღლილ ქარის თარეში,კოშკები ძველად ნაგებ-ნაშენი.მსუბუქი ალით გზებს ეკიდებატალღები ნელი და სურნელება,მე მახსოვს შენი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სანთლები
შორს, ზურმუხტისფერ სივრცის იქით, სანთლები სჩანდა.დასასვენებლად მიიწევდა იქ მეზღვაური.ერთხელ ზღვა გაწყრა, აირია, გაჟინიანდა –ტალღებმა შექმნეს ვაი-ვიში, აურზაური…და გემს უმიზნოდ, საუკუნოდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სარეცელთან
ნათესავები და მეგობრებიჩემს სარეცელთან ეხლა გროვდება.ყველა გრძნობს, თუ რა მწარე ღიმილითსიკვდილის ჩრდილი მიახლოვდება.მომიახლოვდი შენც, ჩემო კარგო,ხელი შემახე ციური გრძნობით,მსურს მხოლოდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელთან
სარკმელთან ვდგევარ. მალე, სულ მალესევდიან ჰანგებს დავუგდებ მე ყურს;მოვა მოხუცი ძალმილეულიდა ააკვნესებს ჩემს კართან ფანდურს.გადიფრენს თვალწინ ძველი ოცნება,შეიკუმშება მღელვარე გული,რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელი საღამომ ..
სარკმელი საღამომდა ფარდამ დაბურდა,სანთელი მბჟუტავიმთლად გაუდაბურდა –მას შემდეგ, რაც შენისახება ბინდბუნდზესახლიდან გავიდადა აღარ დაბრუნდა. კისკასი, მგზნებარე,ცრემლები მდუღარე,იმ გენიალური,ბრწყინვალე, მწუხარეთვალების ნათება,იდეა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სასაფლაოზე
მიყვარს საღამო წყნარი, მშვიდი და მოწყენილი,როცა მზე სხივებს უკანასკნელს აათამაშებს,როცა მდუმარებს ტყე-ბუჩქნარი გადაფენილი,როცა ბულბული მწუხარედ ხმას ააწკრიალებს. მივეჩქარები, რომ სალამი…
Read More »
