- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთაწმინდის მთვარე
ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი!მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქნარიქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს…ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთებს გახედე!
მთებს გახედე, რატი!გაზაფხული მიწას,როგორც ანდამატი,სივრცისაკენ იწვევს! აი, მთაზე დნებალანდი ნისლის ტოტის,კვლავ იღვიძებს ნება:გაზაფხული მოდის! აბიბინდი, მდელოვ,ახმაურდი, კორდო!დედამიწა მთელიყვავილებმა მორთო. მოჰქრის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთელი დღე ვგრძნობდი
მთელი დღე ვგრძნობდი, რაც უნდ ათოვოთდა ქუჩა ავდრით გადაიხაროს,დღეს უსათუოდ, ო, უსათუოდ,მე სასახლეში ვნახავ სიხარულს. საიდან, როგორ? მე არ მეგონა,უეცრად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთელი დღე წვიმის ეკიდა ქსელი ..
მთელი დღე წვიმის ეკიდა ქსელი,მთელი დღე ნისლში სცურავდა მტკვარი.ტალახად იქცა ქუჩები სველი.ქვაფენილებზე დაგუბდა ღვარი.თითქო სტიროდა ტფილისი ძველი,რომ ღიმილისთვის დრო აღარ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე კაშკაშებს ..
მთვარე კაშკაშებს… ცა მოქარგულიმოციმციმეთა ვარსკვლავთა გუნდითმშვიდად დაჰყურებს ძირს დედამიწას,გარს შემოხვეულს სქელი ბურუსით. შორს, შორს მიტაცებს ცისა სიტურფე,მისი სიმშვიდე და მყუდროება…მასში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე მთას ამოეფარა
მთვარე მთის ხრიოკს ამოეფარა,სიცხე მინელდა, მტვერს მიეძინა;მეურმე მღერის და მოგონებითაჩრდილს სურს მისცეს მსუბუქი ბინა.შორს ბაღი მოსჩანს, მოსჩანს ჯეჯილი,და ისევ ბაღი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე ღრუბელქვეშ შუა-ღამისას ..
მთვარე ღრუბელქვეშ შუა-ღამისასმკრთალ ნათელსა ფენს აყუდებულ მთებს,ხეობა სთვლემს და ამბავს წამისასარაგვი უთხრობს საყდარ-ნანგრევებს.მთვარე, ღრუბელი მიდის და ჰქრება,სიდღანაც ისმის ბულბულის სტვენა..მთვარე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე ჭაში
დაღალვით ხეზე მიწოლილამოხუცი რაში,მის წინ დევები იღერებენეშვებს და დინგებს და თეთრი მთვარე საიდუმლოდჩასული ჭაშიგანცვიფრებული უყურადებსმიმავალ ჭინკებს. ამ სიჩუმეში ვინ დათვალოსგზანი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარის ნაამბობიდან
ვიცი, ცაო, გულმავიწყო,მე ზრუნვა ვარ, შენ – ოცნება.არ იქნება, არ დავიწყოოცნებათა შემოწმება. ბევრი მხარე მოვიარე –ასე იწყებს ამბავს მთვარე, –მაგრამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვრალი მტარვალის სიკვდილი
შენ არ გინახავს კაცის ღიმილი,შურმა და მტრობამ ისე მიგიდნო,შენი ცხოვრება და სამძიმილიარის ეს ქუჩა და სამიკიტნო. შენი ცხოვრება არის ეს…
Read More »
