პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ედარებოდა შეშლილს
მაშინ სტოვებდა ყველას და ყოველს
და, ფეერიულ ალში მცურავი,
ედარებოდა შეშლილ ბეთჰოვენს,
დაუნდობელი და მომდურავი.
და მიდიოდა უბედურ ქარში,
რა იყო ქარი ერთადერთისთვის,
სამგლოვიარო მან შექმნა მარში,
რომ წყევლა-კრულვა ეთქვა ღმერთისთვის.