პოეზია
გოჩა სხილაძე – უცხო
მთვარის სინათლეში არის უთხოვარი,
გულდანათოვარი და გულგამიჯნული
და არის მაცხოვრის ახლოს მათხოვარი-
მთავარი მეინახე და მთვრალი მიჯნური.
ის არის გული მიჯნურთა ამბორების,
ხეა ბუდეგრილი და გულგანაპირა;
ის ტირის ,თავდახრილი ნათლის განშორებას,
ის ტირის, თუ არ ინათა აპრილმა,
ის არის ნექტარი -ბარათი ბარამბოსი,
ის არის ტარიგი ,ჩვენთვის განტეხილი,
ვარსკვლავი შუბლმაღალი ,ნეტარი აბოსი,
და უღელტეხილებზე მბორგავი ქარტეხილი;
ის არის შვილმკვდარი დედების საგოდისი,
ის არის ”მისთა ნაკვესთა წინწალი”.
ის არის კენწერო, ნაძვების პაგოდისი,
და გულს ჩალურსმული სხივების ფიწალი.
მთვარის სინათლეში არის უთხოვარი,
გულდანათოვარი და გულგამიჯნული,
და არის მაცხოვრის ახლოს მათხოვარი-
მთავარი მეინახე და მთვრალი მიჯნური.