თარგმანი გიული წერეთლისა
ასურ მეომართ დაღმართს დაშვება, მგლების დაღმართზე დაშვებას ჰგავდა, ქვეითი ჯარის შესამოსელი
მეწამულად და ოქროდ ბრწყინავდა.
შუბთა ციალი ზღვაში ჩაძირულ
ციურ მნათობებს მოგაგონებდა, როს გალილეი უკუნ ღამეში
ტალღას ლურჯ ღრმაში მოაგორებდა.
მსგავსად იმ ტყისა, როცა ფოთოლი გამოისხა და მთლად გადამწვანდა, მზის ჩასვლის დროსაც, ზაფხულის მოსვლა
და მასპინძლობა უფრო გაცხადდა,
იმ ტყესავითაც, შემოდგომაზე,
რომლის ფოთლებიც გადასხვაფერდა, ღამით ნაბორგვი მასპინძელივით
სისხამ დილას რომ უფრო გაავდა.
როცა სიკვდილის ანგელოზი ფრთას შლის, მიმოფრენს
და მტერს სახეზე შენაბერით ღონემიხდილს ხდის, გალიგვულ თვალსაც დაუხუჭავს, ცვილით აუვსებს, გულს მაინც ვერ ვნებს, გული არ კვდება, ბრძოლისთვის იღწვის.
დოღში დაღლილ რაშს უჭირს, ვერ დგება ფეხზე,
მძიმედ ქშინავს, ჩანს, სიამაყე ვეღარ იმეფებს,
ფართო ნესტოდან გადმოღვრილი ქაფი მოუჩანს
ქვასმიხეთქებულ ტალღასავით ზემოთ ჰყრის შხეფებს.
გაწოლილ მხედარს დაკარგვია სახეზე ფერი,
წარბებს, ყვავისდართ, აღარ ძალუძთ აზიდვა ზევით,
ჩუმადმგდარ კარვებს შეღწეული ამცნობს საყვირი,
რომ აქნეული ხმალიც დაეცა და გდია ქვევით.
აშურის ქვრივის კივილი ისმის ყველგან დროდადრო
და დამსხვრევია კერპი ბაალს მისსავ ტაძარში,
მოქნეულ ხმალმა ისე ძლიერად კვეთა ურწმუნო,
ვით წყლად დამდნარი თოვლი, უფლის წარმოდგენაში.
***
The Destruction of Sennacherib
GEORGE GORDON, LORD BYRON
The Assyrian came down like the wolf on the fold,
And his cohorts were gleaming in purple and gold;
And the sheen of their spears was like stars on the sea,
When the blue wave rolls nightly on deep Galilee.
Like the leaves of the forest when Summer is green,
That host with their banners at sunset were seen:
Like the leaves of the forest when Autumn hath blown,
That host on the morrow lay withered and strown.
For the Angel of Death spread his wings on the blast,
And breathed in the face of the foe as he passed;
And the eyes of the sleepers waxed deadly and chill,
And their hearts but once heaved, and for ever grew still!
And there lay the steed with his nostril all wide,
But through it there rolled not the breath of his pride;
And the foam of his gasping lay white on the turf,
And cold as the spray of the rock-beating surf.
And there lay the rider distorted and pale,
With the dew on his brow, and the rust on his mail:
And the tents were all silent, the banners alone,
The lances unlifted, the trumpet unblown.
And the widows of Ashur are loud in their wail,
And the idols are broke in the temple of Baal;
And the might of the Gentile, unsmote by the sword,
Hath melted like snow in the glance of the Lord!
