გალაკტიონ ტაბიძე – მეგობარ პოეტს

სანამ ცოცხალი განიცდი
ხალხის წამება-იარას –
სანამდის მეფობს დაცინვა,
შენაც ნუ დაჰყრი იარაღს.
შენთვის უცხოა ლაჩარი,
გულგატეხილი, ეული,
პოეტის ჩანგი მარადის –
ხალხის ხმითაა გრძნეული.