პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებლიდან
შორით გამოჩნდა ფოსტა,
იჭერს წერილებს მაღლით
გაჩერებული ხბოსთან
ბიჭი პატარა ძაღლით.
გვიან ყვავილთა რიგით
ბაღი თანდათან ცხრება,
აქეთ – სადგური. იქით –
მშვიდ სოფლელების კრება.
მოდის სოფელი, როგორც
დამსვენებელი ჩრდილი,
რაღაცას მღერის გოგო
მშვენიერი და ზრდილი.
აჰა, ღამდება. ბიჯი
და – აქვე არის სახლი.
მიდის წერილით ბიჭი,
ხბო და პატარა ძაღლი.