პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – ეს შეღამება

ეს შეღამება სხვისი სასძლოა,
სხვა სითეთრემ რომ ააქაღალდა.
მე ასე ვგონებ, და შესაძლოა,
ზეცაზე ყველა სული დაღალდა,
და გასაგონად: მსოფლიო, წყნარად!
იქ ნანგრევებად იქცა სოფელი;
დიდი ხანია იქცა არარად
და დახარხარებს მეფისტოფელი.

Related Articles

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

Back to top button