პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ლოდთან
საბაოფთ ბინაში
მშვიდად გეძინა შენ,
ეკვდერის დაფნაში
სანთლების წინაშე;
და გედი მხევალი
ოცი წლის შობიდან
ეხლა უსულოა,
როგორც ნიობიდა:
აღარც სიყვარული
ძეგლთან აღარ მოდის,
იგი განისვენებს
ქვეშე ამა ლოდის.
საბაოფთ ბინაში
მშვიდად გეძინა შენ,
ეკვდერის დაფნაში
სანთლების წინაშე;
და გედი მხევალი
ოცი წლის შობიდან
ეხლა უსულოა,
როგორც ნიობიდა:
აღარც სიყვარული
ძეგლთან აღარ მოდის,
იგი განისვენებს
ქვეშე ამა ლოდის.