რა წამებაა – როცა იმედთა
ნაცვლად გულს ჭმუნვა მოიცავს ძნელი,
როცა უცხო ხარ მთელი სოფლისთვის
და უცხო არის შენთვის სოფელი.
სიზმრად გინახავს ხორცსხმული სახე –
მშვენიერება, თვით სიზმარ-ცხადი,
ელოდი შენ მას და გიტაცებდა
ოცნებათ გუნდი ფერად-ფერადი.
ეხლა ხანდიხან სავსე ფიალით
მოკლე ხნით გათრობს ოცნებათ ზოლი,
მაგრამ რას აქნევ წუთიერ შვებას…
შენ სულითა ხარ ქვეყნად ობოლი!
