პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – იცვალნენ დრონი

იცვალნენ დრონი. წარსულის დიდის
დიდებას ვხედავ არასაკმარისს.
ღელავს ფაზისი და მტკვარის მშვიდის
ამოოხვრაა მიდამო-არის;

ძველია ჩარჩო ჩატეხილ ხიდის,
გული ერევა ზვირთების რონინს,
რაიღა დარჩა წარსულის დიდის?
იცვალნენ დრონი. იცვალნენ დრონი.

Related Articles

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

Back to top button