კარს გაუღებენ მას წინაპრები:
გიცდიდით. ვიცით.
ხომ მიატოვე ის ნაპირები
ჩვენი სიმტკიცით?
მიეგებება არაგვის პირი
და ხმა ძლიერი:
შენ უსათუოდ, კაცი ხარ გმირი
და ნიჭიერი.
ჩვენ თვითონ ვიცით შენი ამბები,
სადმე, სხვა მხარეს
ნანგრევთა ძველთა მტკიცე დამბები
პოებენ მთვარეს.
