პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – სადღაც მინახავს

სადღაც მინახავს ქალის სახე კარგი და წრფელი,
არ მშორდებოდა დღეა ბადრი, თუ ღამე ბნელი.
ალერსის სიტყვებს ჩამჩურჩულებს ახლომდგომელი,
მაგრამ მარადის დაფარული, მიუწვდომელი.
ოჰ, დიდხანს, დიდხანს ვძებნე იგი და ვერსად ვპოვე,
ვიცი შორს არის, მაშ, რად მტანჯავს ეგ სიახლოვე?

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button