სულხან-საბა ორბელიანი – დათვი და მონადირენი

ორნი ამხანაგნი ნადირობდენ. ხევი იყო და ხევს გაღმა-გამოღმა რონინებდენ.

ერთს ამხანაგს დათვი შემოეჭიდა. ქვეშ ჩაიდვა.

მეორე ამხანაგმან უყივლა: გაუშვი ეგ დათვი და წამოდი, სხვა საქმე გვიძსო! 

მან დაუძახა: დათვი არ მიშვებს, თვარა მე წეღანვე გავუშვებდიო!