ღამეა ბნელი, გაუტანელი,
სული დაღლილი და დაძენძილი,
შორს სფეროები დაუთვალავი,
შენი ხელებით გამოძერწილი.
მზის სხეულებში ჩაესვენები
ტკივილისა და წასვლის თავდები,
ქაოსს შთაფლული ნათელს ევლები,
უხმაუროდ და ცრემლით ქვავდები.
ჩაიფერფლები, ჩაისეტყვები,
რტოებს ჩამოჰყრი და დამცირდები.
გეჩურჩულები შენი სიტყვებით
და უიმედოდ მაინც ცივდები…
