თვალუწვდენელი
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თვალუწვდენელი, დაუსაბამო
თვალუწვდენელი, შორი, ვრცელი, დაუსაბამო,ჩუმი, მყუდრო და სევდიანი იყო საღამო.თოვლზე დაცემულ სისხლის მსგავსად მზის მღვრიე რგოლი,ღრუბელთა შორის ინთქებოდა სხივანათრთოლი.ლურჯი ბურუსით იხვეოდა…
Read More »