რევაზ ინანიშვილი
- მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – თოჯინის თვალით ხაშმი
ჩემი სამშობლო სოფელი ხაშმია. ეს სახელი მაინცა და მაინც საამაყოდ არ ჟღერს, საბა მას „ავჰაეროვანსა და უმაშუნოს“ უწოდებს; ბებიაჩემი ნინოც…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – კატა და მე
შევედი ბაღში. დავჯექი დიდი ჭერმის ქვეშ, დავინახე წითლად დაზოლილი მზისფერი კატა. ეს კატა წინადღეს მოვიდა ჩემთან, ჯერაც ისევ კნუტი, დახვეწილი,…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – კაცები
გოგია ხევს გამოღმა ცხოვრობს, ბახა – ხევს გაღმა. პირიქითაც შეიძლება ითქვას, ხევს გამოღმა ბახა ცხოვრობს, ხევს გაღმა – გოგია, ეს…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – კეთილი მიწა
დღეს ოქტომბრის ოცდაათია, მზიანი დღე, ოცდა-ხუთში კი ძალზე მოკირჩხლა. დილით რომ ავდექით, თითქოს თხელი თოვლი მოსულიყო, მქრქალი ლურჯი ბურუსიციდგა. ქალები…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – კიტრის ქურდი
შარშანწინ დაქვრივებული ირინე თეთრაშვილის ბიჭი, აფრია, მიხაკო ჯალიაშვილის ვენახში გადაიპარა. მიხაკო ჯალიაშვილი, მეძროხეობის ფერმის გამგე, ყოველ წელიწადს საადრეო კიტრს თესავდა,…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – კუკრუჭანები
პატარა რომ ვიყავი, სამი დიდი კაკალი გვედგა: ერთი – ეზოში, სახლის გვერდზე, მეორე – ეზოს ბოლოში, ფერდაში, მესამე – სულ…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – ლამაზი ცრემლები
მეტი გზა არ იყო, ისევ ღუმელით უნდა წასულიყვნენ იოლას. ნოემბერი რომ განახევრდა და ცივი წვიმები დაიწყო, თინამ მამას სოფელში წერილი…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – ლომა და ნიკორა
ლომა და ნიკორა ბაგასთან იწვნენ და თვალებდახუჭულები იცოხნებოდნენ. შემოვიდა პატრონი, იღლიით თივა შემოიტანა და ბაგაში ჩაყარა. ლომა და ნიკორა წამოდგნენ.…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – ლოჭინში
დავით აღმაშენებელს, ქართველ მეფეთა შორის ყველაზე ღვაწლმოსილს, ძალიან უყვარდა წიგნების კითხვა. სადაც უნდა წასულიყო, თვით სანადიროდ და სალაშქროდაც კი, გადაარჩევდა…
Read More » - მოთხრობა
რევაზ ინანიშვილი – მათიკო გათხოვდა
ჩემს ბიჭობაში ერთი ნატვრა მქონდა: კაჭკაჭი მყოლოდა და ლაპარაკი მესწავლებინა. ერთხელ ჩემი ბიძაშვილი ვალიკო და მე ადამიანისგან ფეხდაუდგმელი ადგილების დასაპყრობად…
Read More »
