ქალაქისაკენ

წავალ – იფიქრა, და ამ ფიქრთან გრიგალმა უმალსიცოცხლის ახლო გაიარა წყნარად, იდუმალ.ის გამოვიდა ძლიერ ადრე, ვით სიყვარული –მთვარიან ტყეზე მიდიოდა…