პარიჟი
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პარიჟი
მონ-მარტრში შენი თვალები –ღრმა, უბოლოო, უსახო.შენ კვნესი, შენ იმალები,არც ვინ გყავს, რომ დაუძახო. უდაბნოდ გაჰქრა მრავალისიკეთე, ზნე და ზნეობაარავინაა მავანი,გაგიყოს…
Read More »
მონ-მარტრში შენი თვალები –ღრმა, უბოლოო, უსახო.შენ კვნესი, შენ იმალები,არც ვინ გყავს, რომ დაუძახო. უდაბნოდ გაჰქრა მრავალისიკეთე, ზნე და ზნეობაარავინაა მავანი,გაგიყოს…
Read More »