ნოდარ დუმბაძე

პოეზია

ნოდარ დუმბაძე – ახალი წლის საღამოა

– ახალი წლის საღამოა,ქარი ქრის და ფიფქი ცვივა,თოვლის საბანს რომ იხურავ,ნაძვის ხეო, არა გცივა?– არა მცივა, პატარებო,მე ღიმილი თქვენი მათბობსდა…

Read More »
პოეზია

ნოდარ დუმბაძე – ნაძვის ხის სიმღერა

მოვა, როცა მთა და ბარითეთრ ნაბადში გაეხვევა.პატარების საოცნებოსაახალწლო ნაძვის ხე ვარ!ჩამოვიყვან თოვლის პაპას,მხარზე ხურჯინგადაკიდულს,ჩამოვიტან ნამცხვარს, ქადას,ჩურჩხელას და შაქარყინულს.მალხაზებო, მანანებო,ვარსკვლავების სადარებო,მოდით…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – ჩემი რუსთაველი

არაფერი ისე არ ამახსოვრდება ადამიანს, როგორც ბავშვობისას ძილისპირს დედის მიერ თქმული ზღაპარი, იავნანა, წაკითხული ლექსი, ან ამბავი რამე. მე არ…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – კონსტანტინე გამსახურდია

ზოგიერთი მწერალი ზღვას ჰგავს თავისი მღელვარებით, ზოგი მთას, დიდებულებითა და ზვიადობით, ზოგი კიდევ ნაირფერადი ყვავილებით მოჩითულ, თვალუწვდენელ, მშვენიერ ტრამალს. გამსახურდია…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – ჩემი გალაკტიონი

გალაკტიონი ის პოეტია, რომელიც ვერ შემაძულა სასკოლო ქრესტომათიამ და რომლის ხელახლა შეყვარება არ დამჭირვებია ათწლედის დამთავრების შემდეგ. იგი მუდამ ჩემთან…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე მიხეილ ჯავახიშვილი

ორი დიდი პიროვნების – კონსტანტინე გამსახურდიას და გერონტი ქიქოძის საუბარს შევესწარი მწერალთა კავშირის ბაღში. ბატონი კონსტანტინე ეუბნებოდა ბატონ გერონტის: პრომეთეოსმა…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე ნიკო ლორთქიფანიძე

მცირერიცხოვან, ანუ, ეგრეთ წოდებულ, პატარა ერებს დიდი გული აქვთ. აქედან გამომდინარე, ტკივილებიც და სიხარულიც შესაბამისად დიდი გააჩნიათ, და ამიტომ ყველაფრის…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – “დიდი ილია”

საგურამოში, ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმში, შავ ხავერდზე პატარა, ფრჩხილისოდენა ტყვია დევს, ბერდანის ტყვია, რომელმაც 1907 წლის 30 აგვისტოს ჯერ ილია ჭავჭავაძის…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – “აკაკი, ერის სინათლე და სიამაყე”

მზესა და გენიოსებს ორი თვისება აქვთ: ორივე საოცრად ნათელია და ორივე სიცოცხლის შემოქმედი. ახლა მე მზეზე კი არა, აკაკიზე მოგახსენებთ.…

Read More »
ლიტერატურა

ნოდარ დუმბაძე – ანა კალანდაძე

გაგიკვირდებათ, მაგრამ პირველი სიტყვა, რომელიც ანას მისამართით გავიგონე, ბოროტი და გამქირდავი იყო, უნივერსიტეტის წინ, ჭადრის ჩრდილში, ერთ ვიღაცას გაზეთი “ლიტერატურა…

Read More »
Back to top button