გოჩა სხილაძე
- პოეზია
გოჩა სხილაძე – ბავშვის სიმღერა
რა დიდრონი ფიფქებია,წამწამებზე მეკიდება,მსურს დღე იყოს და სულ თოვდეს,სულ არ მინდა შებინდება. მინდა,სულ რომ ვგუნდაობდე,ქარში გავყვე ფიფქებს თოთოს,მინდა მზერით მოვეფეროხეზე…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – სიზმრების სული
რაც ამოვარდა ქარი და ქსიტი,მას შემდეგ ალბათ დიდი ხანია,ძილში მეძახის უცნობი ჩიტი,ციცინათლების ჩანს ლიტანია. იელვებს ბნელში დილის ნამგვანი ,ხმაჩავარდნილი ბავშვობის…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – გაუცხოება
დაცარიელდა სოფელი და უკვე აღარ მეცნობა,მაღლა მზე დამათბობელი, დაბლა დღის გულნამცეცობა. ნუთუ არავინ არ დარჩა, რომ ნახოს ღელის ლიპები?გულში რაც…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ბნელი მყინვარი
ბავშვი აქ დარჩა თვალსველი,დიდ ცრემლით მედღეხვალიე.მივდივარ იქით წამსვლელი,შენზე ფიქრს დღე შევალიე. გულში სინათლე შემოვა,ვარ ისევ დათვლილ ჟამამდე.სანამდე გასტანს ეს ქროლვა?არ…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – ფიფქის დაცემა
ამ გულს სანთელი აუნთე, ნია,სანამ ნიანგის ხახა ანათებს.განათელ ვარდთან ჩანს უთენია,ცრემლნი შვენიან ამ ამანათებს. ნია, ნიადაგ ბნელით ენთები,შენ გელი ბლების…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – შემოდგომის სიმღერა
ფრთამოტეხილ გრიგალივითთებერვლიდან იანვრამდივერ ცემს ძველებურად გული.ველზე დაჭკნა ჩემი ვარდი. ყველგან ვეძებ ვერ ვპოულობ,სადღაც გაქრა მისი მადლი.შემოდგომის გამხმარ ულოსშენს ბავშვობის დღეებს…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – მინდოდა მეთქვა
ყვავილნი მსხვერპლნი არიან, ცელითმათ სინათლეში ათლოდათ გული,მამას მოცელავს დღის ღრიანცელიდა მაინც ელის ხსნას გათანგული. მაღალ შროშნების ამ თაიგულებსსხივები გულზე მოეკიდება,მათ…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – სხივების კვართი
ეკას ჩემი ბავშვობის დაღმართებში დის კვართებელა,სხივების კვართში არის ვარდი, ხატიპეპელა. შენ ამოავსე ვარსკვლავებით ეს ნაპრალები,კვლავ ცოცხალი ვარ შენგნით, შენგან შენაბრალები.…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – მზე ზამთარში
მოწყენილია რაფაზე ბალბა,უნდა ზამთარში თბილი მზე ჩანდეს,მე ახლობლებში ვიღიმი ყალბად,ყალბ ფაიფურით ვსვამ რიო გრანდეს. მკლავს თავდახრილი ვარდების დამბლა,რაც ვარსკვლავების განგებას…
Read More » - პოეზია
გოჩა სხილაძე – დამშვიდობება
ვემშვიდობები თოვლის ფანტელებს,ბაბუაწვერას,ბავშვობის ლანდებს,ბნელში დაკარგულ ციცინათელებს,შენს სინათლეში გადაშლილ ვარდებს, მთვარეს,რომელიც არ ჩანდა ბოლოს,მზეს, სხივი აქაც რომ მომაწვდინა,ბავშვის თითებში შემომდნარ ლოლოს,ჩიტებს…
Read More »
