გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ჩაკეტა კარი
ჩაკეტა კარი!.. სიცივე იგივერ შემოანგრევს რკინეულ რაზას,როცა გათავდა დიდი მიტინგი,ის დაუბრუნდა ვარდებს და ვაზას. დარჩება სახლში და მისი ქოხიმოეჩვენება სურორეული,სახურავს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ჩამავალი მზე
ვუძღვნი მონაზონ ქალს 1მზე დასავლეთით ესვენებოდა,სჭკნებოდნენ ვნებით სხივები მზისა,ორთქლით დანამულ მიწაზე ვწერდი –რა რიგ მიყვარხარ, ჩემო რაისა! 2მზე ამოვიდა, ღრუბელთ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩამავალი მზის ფერადო კიდევ ..
ჩამავალი მზის ფერადო კიდევ,ჩემს ხსოვნაში არ დაშლილხარ კიდევ. თითქო იქ, შორს, სამი დღეა იწვისმშვენიერი მწვერვალები წიწვის. ვეკითხები ხეთა შენთა ფოთოლს:რამემ…
Read More » - ლიტერატურა
გალაკტიონ ტაბიძე ყველა წითელარმიელი იდგეს, როგორც ლომი
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ თუ რომელიმე სასახლეს აგებს,რომლის სიმაღლე არის ზღაპარი,როცა ქუჩაში ღარიბ-ღატაკებსარ გააჩნიათ თავშესაფარი,მილიარდერი აგებს თეატრებს,რომლით ბრჭყვიალებს მთელი ევროპა,როდესაც მუშებს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამეა… ზღვის ნეტარ გულში ..
შუაღამეა… ზღვის ნეტარ გულშიწყნარად სხივებს ჰბანს კაშკაშა მთვარე…შუაღამეა… ვარსკვლავთა კრებამორცხვად ციმციმებს შუქმოელვარე…სატრფოვ, აღარ მსურს შენგან შორს ყოფნა,მსურს მთვარესავით სხივებში მხვევდე…ერთხელ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შუქი
გააპე ბნელი, ნაცვლად ნათელი გადმოაფინედაჩაგრულ მხარეს,რომ ნათლით შენით, გვირგვინით მშვენით,ანუგეშებდე ტანჯულ-მწუხარეს!რომ ჩვენი ბედის დიდი იმედის დიდება ჩანდესშარავანდედად,გააპე ბნელი, ნაცვლად ნათელი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ ყოველთვის კარგი ხარ
შენ ყოველთვის კარგი ხარ.ფოთლები შრიალებდენ მწუხარე –სალამი ნათელ განცდას.ირგვლივ სიჩუმეა, მაგრამ სუნთქვა მიძნელდება.სიმღერა-მარში.მე მწყურია სიხარული.მე მწყურია იავ-ნანა.აჰ, რატომ შევხვდით ჩვენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამისას
შუაღამისას ჩემს სარეცელთანრაღაც უცნობი მესმის ვედრება,თვალთგან ჩვენებას ცრემლები სცვივა,განთიადისას კი მიდის, ჰქრება. და მწუხარე ჟამს მარტოობისასსული არ მშვიდობს, გული არ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამისას, როცა მიდამოს ..
შუაღამისას, როცა მიდამოსშემოხვეოდა მწუხარე ბინდი..მებრძოლთ საფლავებს მივუახლოვდი,პირ-ქვე დავემხვე და ავქვითინდი.„სწორ-მეგობრებო, – ვიმეორებდი –გამოიღვიძეთ, არ გეყოთ ძილი?ისევ ქვითინებს ხალხი მშრომელი..ისევ ხმაურობს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შურიანი პოეტი
არ მეძინება. თვალბოროტი და აბეზარიმღრღნის მწუხარება. ძლიერია სულში ანთება.დუმილი ბნელი დამზუზუნებს როგორც მეზარე,წარსულისაგან მე ნაცნობი ხმა მელანდება:„ფიქრობ, ჩვენს შორის ყველაფერი…
Read More »
