გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის ფრაგმენტი
ოჰ! ეს ფოთლები, ფენილი ქარით,ეს მწუხარე და ნაზი ზმანება,ეს ყვავილები, ეს ცა, მითხარით,არავის თქვენგანს არ ენანება? ჰაერი ოხრავს ფოთლების ფენითღონემილეულ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის ყვავილები
საღამო, მახსოვს, სწუხდა ქარივით,ამ ხმაში იყო ფარული დარდი.დაფნა და ვარდი მოჰქონდა ქალებს,შემოდგომების დაფნა და ვარდი. მე კიდევ წავალ. მე კიდევ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შემოსილი მძიმე ღრუბლით ..
შემოსილი მძიმე ღრუბლით გერეოდა მარად მუმლი.იარებით დაიფარა შენი მკერდი, შენი შუბლი.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – შემოსილნი გამჭვირვალე ბლონდებით
შემოსილნო გამჭვირვალე ბლონდებით,ყრმობის ქარნო, ნეტა რად მაგონდებით? ტყდება გული, ერთხელ გაიბზარა რა,არარა ბედს ჩემთვის არ აქვს არარა. სასტიკია სული უამინდოთა,განა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შემოქმედება
მოხდება ხოლმე, ცა მიზიდავსგანუსაზღვრელი,ვარსკვლავთა შორის, სხივთა ტბაშიარა მყავს ტოლი.ვბრძანებ: ტყის შქერში გაჩუმდებანიავი ნელი.ვიტყვი და თრთოლვად გადიქცევავერხვის ფოთოლი.მზე ჩემთვის ბრწყინავს და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ აღარ ხარ ..
შენ აღარ ხარ. შეიქმენიიმნაირად უბედური,რომ ქვეყანას მწარე შენიარ ასვენებს საყვედური. შენი ლანდი მეწამული,თვალთა შენთა ბოროტება,შენი ასე მოწამლულისიყმაწვილე მეცოდება. თორემ ბევრს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ აღტაცებით ისევ ენთები
შენ აღტაცებით ისევ ენთები,ძველი ტაძრები ისევ შენდება,ეფემერიდებს გამოენთებიდა სადმე მაინც გაგითენდება. მთები ჩანს, როგორც გიგანტი გრდემლი,ჩქარი მდინარის რბიან ზვირთები,მოგენატრება ბავშვური…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ გვიანდები
შენ გვიანდები,სხვა ხომალდები მოადგნენ ნაპირს,დაუშვეს აფრადა ჩაჰყურებენ მძინარე მაპირს კრეისერების მძიმე ლანდები,წითლად ნანთები ზღვა იზმორება, ქაფის გორები არ ძრავს ფრეგატებს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ და შემოდგომა
არის ნეტარება – ხშირად მოაგონდესპოეტს შედარება: შენ და შემოდგომა.შუქი არ ინთება ჩამქრალ იაგუნდის,ოხვრა, გარინდება, შენ და შემოდგომა;ღამე ბნელზე ბნელი მისდევს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს ..
შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს,შემოდგომისა მზეო მზიანო,რისთვის მაგონებ გადამწვარ დღეებს,მწუხარე ფორტე, ნელო პიანო?გწყურია განა ეს მარტოობაშხამით და გესლით დამიზიანო?აღარ ეტყობა რტოებს…
Read More »
