გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მელანქოლიური მოსიმღერე
მშვენიერი მახსოვს ბაღი, მებაღე მას არ თარგავს,დავკარგე და ვიგრძენი, რომ კარგი რამ დამიკარგავს.უნაზესი სიყვარულიც გულს ვარდებით არ ქარგავს.დავკარგე და გული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მეოთხე მხარე
ვარსკვლავთა ზევით, ვარსკვლავთა ზევითარისო მხარე სამოთხის გვარი,თავბრუდამსხმელი, როგორც ოცნებამომჯადოები – როგორც სიზმარი.ყველა ჩვენგანი ყოფილა როსმეიმ საიდუმლო უცხო მხარეშიდა ქვეყნად რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მეოცნებე აფრებით
სად ოდესმე მეოცნებე აფრებით,ათასფერი იმედით და ზაფრებით,აგასფერის მიმოჰქროდა ხომალდი,მეზღვაურის სულთან გათანაბრებით. როგორც ზვირთთა ქაფიანი მოდება,ფაგოტების მიტაცებდა გოდება,მაოცებდა უმძლავრესი მუსიკა,თმას მიწეწდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მერი
შენ ჯვარს იწერდი იმ ღამეს, მერი!მერი, იმ ღამეს მაგ თვალთა კვდომა,სანდომიან ცის ელვა და ფერიმწუხარე იყო, ვით შემოდგომა!აფეთქებული და მოცახცახეიწვოდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მერის თვალებით
ეს რამდენიმე დღეა და რამდენიმე ღამე,დახურულია გული, როგორც საკანი რამე.თითქო უმძიმეს კარებს კუპრის დაედო ლუქი,გულში ვერც ზეცა ატანს, ვერც სიხარულის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მესაფლავე
მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც… მომაბეზრე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მარმარილო
აჰყვე კიბეებს – სადაც სფინქსი ქვებს ეფერება,და შიშში გრძნობდე, რომ ახლოა ბედნიერება, –ოჰ! რამდენია სიცოცხლეში ასეთი წამი! სულში გენიით ატეხილი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მარსი
გზაზე არ მოჩანს არსით,მხოლოდ ქარი ჰქრის ნელა,ცაზე ანათებს მარსიდა ქვეყანაზე ბნელა. ცაზე სანთლები დარგეს,ნისლში მოძრაობს არსი,მძინარ მდინარის სარკესდასჩერებია მარსი. სულ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მარტო არა ხარ
ნუ ერწმუნები, ნუ ერწმუნებიქალის ნაზ ღიმილს და თვალთა ცქერას,იგი წაგართმევს სულის სიწრფელეს,იგი მოშხამავს ციურ სიმღერას.როდესაც იგრძნო, რომ ის გშორდება,უტოლმეგობროდ მალე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მარტოობა
უპირველესი მომანიჭეს დაფნა მეფეთა,იმ დღეს მოვიდა თეთრი თოვლი, და მარტოობა.გავაღე კარი: თეთრი თოვლი შემომეფეთა,მივხურე კარი: მარტოობამ დაისადგურა.
Read More »
