გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ფრთხილად

    გალაკტიონ ტაბიძე ფრთხილად

    ფრთხილად, ხელი არ შეახო ჩემს დაფარულ გულის ძგერას,გული იგი არ დაინდობს შენს უმანკო ბედისწერას!ფრთხილად, ფრთხილად! დაუკვირდი ჩემს ქცევას და თვალთა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ფრთხილად და შიშით შევაღე კარი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე ფრთხილად და შიშით შევაღე კარი ..

    ფრთხილად და შიშით შევაღე კარი,სადაც სცხოვრობდა მშვენიერება..მას უმღეროდა რუსთველის ქნარი,მას უმღეროდა ბანოვანთ კრება..იქ მოისმოდა გულ-შემზარავიბარათაშვილის ჰანგი მწუხარე…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ფრინველები ზღვას გაჰკივიან

    გალაკტიონ ტაბიძე ფრინველები ზღვას გაჰკივიან

    შემოდგომის ცა. ფრინველებიზღვას გაჰკივიან.ზღვას გაჰკივიან ფრინველებიუცხოდ, უმწეოდ.რაც ცა უმზეოდ – დედამიწაცდღეს იგივეა…გემიც უშენოდ იგივეა –რაც ცა უმზეოდ. რა დიდებული, ძველებურიაივანია:აქ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალავ!

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალავ!

    გულო, ოცნებას მალავ!ცაო, ლურჯდება ზოლი!ვაჟი: – დაიცა, ქალავ!ქალი: – დაგიბრმა თოლი!შორით ბრუნდება წყალი,ნისლი იცრება მთაში. არა! – ჩურჩულებს ქალი.კარგი! –…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი სიბნელეში

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი სიბნელეში

    მე მოვდივარმკვდარი ქალაქისაკენ,მას ორად გაუპეს გული,არ ისმის სიმღერები,არ ისმის სიცილი,არვინ საუბრობს,არვინ მოძრაობს.ღამეა საშინელი, ღამეამართული, როგორც შავი დროშა.გრიგალი ძაღლივით ღრღნისქალაქის ქალას.

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი წყალზე

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი წყალზე

    ქალაქი წყალზე,წარბშეყრილი და მრისხანება,როგორც ქალაქი,დრედნოუტიც ისე ჩუმია!მხოლოდ ნაპირას მოასკდება გამოქანებადა დაწყნარდება,თითქოს ლურჯი აბრეშუმია. ქანაობს გემი,მიჩვეული გრიგალით თრობას,ო,ეს დუმილი,დაყდნობილი ანძების თავზე,ამ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქის გარედ ..

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქის გარედ ..

    ციკლიდან „ეპოქა“ ქალაქის გარედ, რომ ძმაბიჭურად,ერთად ხელიხელ გადახვეულიკარს მოადგება ახალგაზრდობა,გესმის არღნების ხმა დამტვრეული.მათი იდუმალ ფიქრთა ნაყოფი,მათი ცხოვრება და მათი გული,შენთვის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისაკენ

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისაკენ

    წავალ – იფიქრა, და ამ ფიქრთან გრიგალმა უმალსიცოცხლის ახლო გაიარა წყნარად, იდუმალ.ის გამოვიდა ძლიერ ადრე, ვით სიყვარული –მთვარიან ტყეზე მიდიოდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ფანტაზია

    გალაკტიონ ტაბიძე ფანტაზია

    ოცნება ტკბილი და ნეტარებასულს ასხიოსნებს, გულს შეეთვისა.თავს დამციმციმებს უცხო მშვენება –უცხო მადონა რაფაელისა. მიყვარს იმისი ნარნარი სახე,უცნაურ ფიქრთა გამომხატველი,გაჰქრეს დღე…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისკენ ურმულით

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისკენ ურმულით

    მთებში ნისლი დაიშალა და ნიავი მიჰქრის წყნარი,ხეობაში, ნათელ ღამით მიიმღერის ჩალვადარი.ვარსკვლავთ ცაზე ფერხული აქვთ, შუაღამე იწვის, დნება,დაილია ურმულის გზა და…

    Read More »
Back to top button