გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სიცივეში
მძლავრი და ჩქარი,თოვლიან ველადდაეშვა ქარითოვლთ გასართველად.აკვნესდა ბარი,ატოკდა კარი,ატირდა წყნარინაკადი ველად.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სიხარული ბრძოლაში
თვალებს აღარ უქრება ცეცხლიანი ბუგრები,ვიცი, რად მემუქრება, ვიცი, რად ვემუქრები,ციდან იასამნამდე ღამე უცდის ალიონს,ვეუბნები დამნებდეს, დაცხრეს, მოინანიოს.ვკლავდე, სისხლით ვღებავდე –…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სიხარულით გავალ ხალხში
ამოვიდათუ არა მთითდიდებული მნათი,ფანჯარასთანმსწრაფლ მიიჭრამხიარული რატი.და შესძახა:„აწი ვერ მძლევსშენი სუნთქვა ავი,სიზარმაცევ,სიზარმაცევ!დამანებე თავი!დღეს გათენდაოქტომბერისოცდასამი წელი,სიხარულითგავალ ხალხში,როგორც ოქტომბრელი.სიხარულითაივსებაგზა – სიმღერად მრხევი.დედა! მომეცჩემი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის
სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის,მასში მე მესმის ანდამატურისახალგაზრდობის დროს გაგონილი,გადმონაჩქერი გრგვინვა ნადურის. ის იმოსება ახალ ფერებით,უბედობით თუ ბედნიერებით.საცა არ ელი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სოციალისტურ წმინდათა-წმინდა ..
სოციალისტურ წმინდათა-წმინდასამშობლოის ეს მიწა-წყალია.იქ კი, ომისთვის ვინც ქოფაკს ზრდიდა,მისი სახელიც კაპიტალია. სოფლად იბრძოდა, ვინც გაცოფებით,რათა ბოსელი, სახლი, ნალია –მოესპო გესლით,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სპილოს ძვლისაგან ნახარატევ ნივთთა მსგავსები ..
სპილოს ძვლისაგან ნახარატევ ნივთთა მსგავსებიორი ქანდაკი თაღებშია მონათავსები;და მათ გარშემო ბოლქვა-ბოლქვა წამოსულ ღრუბლებსის, უმოძრაო, სხვა მოძრავი ძალით იუფლებს.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სროლის ხმა მთაში
გაისმა შორი სროლის ხმა მთაშიდა მონადირემ დაჰკოდა შველი…საღამო იწვა ხავერდის ყდაში,ვით წიგნი ლურჯი და ძველისძველი…ეს იყო მაშინ, ეს იყო მაშინ,როცა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სტიროდა სული ცისფერ ღვინოებს
სტიროდა სული ცისფერ ღვინოებს,ღვინო ეძებდა სულ სხვას პირიქითდა შემდეგ უცნობ პიანინოებსატრიალებდა ტანჯვის ლირიკით.როგორც მრავალი ვარდების მფენი,მას სული ჰქონდა უხვად ციური,მასში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სტრიქონები
ციკლიდან „ეპოქა“ 1აგერ ვაზები, სიმინდები და ტყე მზიანი,საღამოს ქარი – მოძახილი იყო ახოთა.აჩქარებული, მხიარული, თავაზიანი„უნდა იცოცხლო“ – დედამიწა გაიძახოდა. 2გათენდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სტუმრად
რამდენიმე დღე მივდივარ,ქვეშ ბალახი მეგება.ჩემს ძახილზე: მასპინძელო!ქალი გამომეგება.თავსაფარი გაისწორა,სახლში შემიპატიჟა,ჩანს, რომ ძველი მეგობრობასიშორემ ვერ გათიშა. ჩემი ქმარი შინ არ არისშემობრძანდით…
Read More »
