გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამოხანად
ციკლიდან „ეპოქა“ საღამოხანადელვარე რამამოეფინებაპროსპექტებს თრთოლა:კინოთეატრი,ბრწყინავს რეკლამადა ასოებიაქლემთა ტოლა.სადაც სინათლისიღვრება ზვავი,დამმონებელი,როგორც ნექტარი,ბავშვის თვალებიდაუნისლავიისე ფეთქს, როგორცეს პროჟექტორი.შიგნით რა მძაფრისიცილი ისმის,რა სურნელებასსცემს უცხოეთი,სადღაც,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საყვირმა დაჰკრა
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ორთქლმავალსსოციალისტურსმტერი ჰყავს ჯერ დაუმცხრალი,თუ არ დავუხვდით,როგორც გვსურს,თავი რად გვინდა ცოცხალი?!საყვირმაცდაჰკრა დილისამ,აჰყარა გარეუბნები.ცისკარო,თვალებთილისმა,რატომ ბანს არ ეუბნები!!შენი ცასხვაფერ ოცნებობს,ღამეც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საშემოდგომო ოკტავები
დათვერი განა? განა მოგწყინდა?ქვეყანა ნანა არ არის განა?ნუ გამიღიმებ, თუ ასე გინდა,დაე, მწუხარე იყოს ქვეყანა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საწყალ პოეტის შხამი და ჟანგი ..
საწყალ პოეტის შხამი და ჟანგიდა აბსენტისა ცივი ზმორება,არ განმეორდა, პარიზის ჩანგო,არც საჭიროა განმეორება. დაცემა იგი შენ არ გშვენოდა.იყო ბალადა შენი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სახეს გადაჰკრავს მოგზაურთა ..
სახეს გადაჰკრავს მოგზაურთამზიური ლანძი,მე მაგრძნობინებს მასთან გემზეგაბაასება –ყოველი კაცი ქვეყანაზეარის ის განძი,რომელსაც უნდა აღმოჩენადა დაფასება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სახლი ტყის პირად
ეხლაც ჩემს თვალწინ არისთქვენი ბინა ტყის პირადდა საღამო მდინარის,გახელილი ცისფერად.მთავაზობდით დები ვარდთდა ამბობდით ლანდებით:„თქვენ ისეთი კარგი ხართ,თქვენ პოეტი ბრძანდებით“.და გავიდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სდგას ხეივანი სასახლის ..
სდგას ხეივანი სასახლის წინ. მთვარიან ღამითმას აგონდება დამსხვრეულთა დროთა რხევანი,ადამიანთა ტალღა მიდის წამითი-წამით.ომები, ჯარი, ავსებული სხვადასხვა შხამით,სხვადასხვა მხრიდან მოგონებათ სცემს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სდუმს არემარე ..
სდუმს არემარე,ზეციდან მთვარეუხვად სხივს აფრქვევს დანამულ მდელოს.მიჰქრის ნიავი,რომ მომხიბვლელივარდს კოცნა უძღვნას და ააცრემლოს. *ბაღში ნაკადისზვირთი ზვირთზე ხტის,ვაზი ობოლი ირხევა, კრთებადა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სევილია
ელანდება სევილიისშეღამება ჩქარი,ძლივს ანათებს ქალაქს მთვარე,გარედ გრგვინავს ქარი. ბორგავს ბავშვი ავადმყოფი,ღამის სწურავს ბნედადა იდუმალ მწუხარებითთავთან უზის დედა. მაგრამ ეს ხომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სერენადა
რად მინდა იგი, ჩემო პირიმზე,ჩემის ჰანგით თუ ვერ დაგაღონებ?რად მინდა ქნარი, თუ იმის ხმაშისამოთხის ჰანგებს ვერ გაგაგონებ? ან რად მიტაცებს…
Read More »
