გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანამ ვიყავ ახალგაზრდა ..

    გალაკტიონ ტაბიძე სანამ ვიყავ ახალგაზრდა ..

    სანამ ვიყავ ახალგაზრდა..არ მიგრძვნია, ბორის, –გადაფრენა ოცნებას დასინამდვილეს შორის.

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანამ შორს იყავ

    გალაკტიონ ტაბიძე სანამ შორს იყავ

    მე შენით ვქმნიდი განთიადის, ძლევის სიმღერას,შენით ვხატავდი ელვარებას უსაზღვრო ცისას,მწყურვალე გული შენში გრძნობდა აღელვებულისრულ ჰარმონიას ჭკუისას და სილამაზისას, სანამ შორს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანაპირო რაზმი

    გალაკტიონ ტაბიძე სანაპირო რაზმი

    რაზმი მედგარი, რაზმი ნაკრებისაზღვარს ვდარაჯობთ და ვიცავთ ჩვენა,ვართ მოძრავები და გულმაგრები,ვერ შეგვაშინებს ტყვიების სტვენა. დღითა, გინდ ღამით დაგვესხას მტერი,ჩვენი პასუხი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანაპიროზე ..

    გალაკტიონ ტაბიძე სანაპიროზე ..

    სანაპიროზე,ზვირთების ხმაზე,ქარი ხიდს ეკვრის –როგორც ხეს ვაზი.ყელმოღერილი,უსაზღვროდ ნაზი,ჩონგურს დამღერდაქალი აფხაზი! ჩონგურს დამღერდაქალი გურულიდა მას ხმა ჰქონდაანდამატური.მედგრად გაისმახმა ხევსურულიქალის, ხელთ რომელსეპყრა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანატორიუმში

    გალაკტიონ ტაბიძე სანატორიუმში

    ო, შრიალით ეშვებაშემოდგომა სნეული.ჩვენს ბაღს არ მოეშვებაგაყვითლება გრძნეული. ერთმანეთს ემოძმებახანით მხარშექცეული,ავადმყოფი ოცნებადა მზე ლანდად ქცეული. მოაქვთ ჩემთან ყოველდღემშვენიერი ვარდები,მოკრეფილი ტყედატყე,ყვითლად…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანთელი

    გალაკტიონ ტაბიძე სანთელი

    ღამის ნათელში, მტვერში, მთვარეში,მიყვარდა სულის შეხება შენი,თბილისის დაღლილ ქარის თარეში,კოშკები ძველად ნაგებ-ნაშენი.მსუბუქი ალით გზებს ეკიდებატალღები ნელი და სურნელება,მე მახსოვს შენი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სანთლები

    გალაკტიონ ტაბიძე სანთლები

    შორს, ზურმუხტისფერ სივრცის იქით, სანთლები სჩანდა.დასასვენებლად მიიწევდა იქ მეზღვაური.ერთხელ ზღვა გაწყრა, აირია, გაჟინიანდა –ტალღებმა შექმნეს ვაი-ვიში, აურზაური…და გემს უმიზნოდ, საუკუნოდ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სარეცელთან

    გალაკტიონ ტაბიძე სარეცელთან

    ნათესავები და მეგობრებიჩემს სარეცელთან ეხლა გროვდება.ყველა გრძნობს, თუ რა მწარე ღიმილითსიკვდილის ჩრდილი მიახლოვდება.მომიახლოვდი შენც, ჩემო კარგო,ხელი შემახე ციური გრძნობით,მსურს მხოლოდ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელთან

    გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელთან

    სარკმელთან ვდგევარ. მალე, სულ მალესევდიან ჰანგებს დავუგდებ მე ყურს;მოვა მოხუცი ძალმილეულიდა ააკვნესებს ჩემს კართან ფანდურს.გადიფრენს თვალწინ ძველი ოცნება,შეიკუმშება მღელვარე გული,რომ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელი საღამომ ..

    გალაკტიონ ტაბიძე სარკმელი საღამომ ..

    სარკმელი საღამომდა ფარდამ დაბურდა,სანთელი მბჟუტავიმთლად გაუდაბურდა –მას შემდეგ, რაც შენისახება ბინდბუნდზესახლიდან გავიდადა აღარ დაბრუნდა. კისკასი, მგზნებარე,ცრემლები მდუღარე,იმ გენიალური,ბრწყინვალე, მწუხარეთვალების ნათება,იდეა…

    Read More »
Back to top button