გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გაიგონეს..
ვერ გაიგონეს თქვენი მხნე ნანა,ვერ შეიფერეს მზე კონებისადა მოგესიზმრათ ისევ ქვეყანა,ქვეყანა ბნელი დემონებისა.მოკვდებით, ბნელი იქნება თოვა,რომ თქვენი გრძნობა ვერ შეიფერესდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გიხსნის გენიალობა ..
ვერ გიხსნის გენიალობა,ვერც ნერვიული თითები.შენ, როგორც დროის მწყრალობა,ბრძოლას ნუ მოერიდები.ძლიერი, უანკარესირომ გქონდა მგრძნობიერება,მხოლოდ ამიტომ პარნასიარავის მოეფერება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერაფერით დამძალავდა ბედი ..
ციკლიდან „ეპოქა“ ვერაფერით დამძალავდა ბედიაუწერელ სიღარიბის მეტი,ვერაფერმა ვერ დაუშვა ფარდააუწერელ სიღარიბის გარდა.აქ დაიმსხვრა, როგორც ზღვაში გემი –სევდიანი სიჭაბუკე ჩემი,მაგრამ გული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერსად, ვერასდროს..
ვმოგზაურობდი… მე მინახავს მუდმივი თოვლითშემოსუდრული კავკასიის ამაყი მთები,იმათ ალერსში მსურდა შენი გადავიწყება,მაგრამ აჩრდილო, წუთითაც კი არ მავიწყდები!თერგის მშფოთვარე ხმაურობას მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერხვები
ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარიდა ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარიაშრიალდება უშორეს ზღაპრად.ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავსძველი ღვინის სმით, უღონოდ,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვესპერი
მე არაერთხელ მინახავს,თუ როგორ ფერობს ეს ფერი,საღამოს ზღვაზე, როდესაცგამოსცურდება ვესპერი. გამოსცურდება, ინათებსდა ისევ ისე გაჰქრება.ვესპერი – ჩემი სიცოცხლის,ოცნებად გამინანქრება. ბილიკიც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე მძინარე ვარ..
მე მძინარე ვარ… ვწევარ და მძინავს,დაე, მძინავდეს.ხედავ ჩემს შუბლზე ღიმილს დამცინავს,როდესაც ნანა მესმის ძიძების –ბევრს ეშინოდესჩემი სასტიკი, ულმობელი გამოღვიძების,ვით გათენებას,მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე რომ მკითხონ..
მე რომ მკითხონ: – რა გვინდა, რომ ბედნიერი გახდეს კაცი?ვუპასუხებ: – საქართველოს ეს ბუნება თვალწარმტაცი!კვლავ რომ მკითხონ: – რა უნდა,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ქვეყნად ძეგლი მინახავს ბევრი ..
მე ქვეყნად ძეგლი მინახავს ბევრი,გადასულ დროთა ფერს რომ ინახავს,მაგრამ ასეთი ოცნება-ჭევრიმიწაზე ძეგლი ჯერ არ მინახავს.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე შენს სამარეს ..
მე შენს სამარეს,მე შენს სამარეს,მშვიდს და მდუმარესკვლავ თვალს ვავლებდი, კვლავ დავსცქეროდი,ვით გაყიდულიცოდვილის სული„რისთვისო, რისთვის?“ მეკითხებოდი.არ ვიცი, არა!განა არ კმარა,რაც დავიტანჯე,…
Read More »
