გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – რომ არ ვიცი, რა დავწერო ..
(რაისას) რომ არ ვიცი, რა დავწერო,რომ არ ვიცი, რა ვიმღერო,გული არ მაქვს, რომ ისევეავიღელვო, ავიძგერო!..და როდესაც განახლდებაჩაბნელებულ გულისძგერა,ნიაღვარად გადმოსკდებაჩემი კვნესა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – რომანსი
პოემიდან ცელქი ნაკადინორჩ ყვავილს მკერდს ჰბანს,ჰკრეფს ცის ლაჟვარდიფიქრთა შადრევანს.ორი ვართ ველად,ტოკავს ბუჩქნარი,და მიმზიდველადგვცემს ვნების ქარი.ოდეს სიო მთისარხევს შენს დალალს…სთქვი, სევდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – რომელი საათია?
ახლა, რა თქმა უნდა, ძლიერ გვიანაა.გულში მწუხარებამ ღამე გაათია…მაინც არ მასვენებს მწარე სინანული,რომელი საათია? რომელი საათია? ვდგევარ ფანჯარასთან, ღამე არ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა აკტეონი, ძეჲ არისტეას
როცა აკტეონი, ძეჲ არისტეას,ლაღად მიდიოდა ტყეში სანადიროდ,უცებ დაინახა თეთრი არტემიდა,თავის ნიმფთა შორის იგი ბანაობდაძველი პართენონის მსუბუქ ნაკადებში.შედგა აკტეონი, თვალნი დაებინდნენ.იგი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა ანტანტა ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ როცა ანტანტა შეუდგა სამხარს,საღამო იყოჩუმი და სადა,მათი სტუმარიგასცქერდა სამხრეთსდა უჩვეულოძალავდა მადა.როს გაათავაულუფა თავის,სხვების ულუფასგაუსვა ხელი.თვალები მისიცქერაა სვავის,სულ გადაყლაპადა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა ბულბული განთიადისას ..
როცა ბულბული განთიადისასტყეებს და მინდვრებს მოჰფენს თავის ხმებსდა აღგზნებულად სადმე ბუჩქებშიშაშვი ჩაიკვნეს-ჩაიჭახჭახებს,როცა ტოროლა ლაჟვარდ სივრცეშიკამარას შეკრავს, შეინავარდებს,ეშხით დახედავს მინდორს დაფენილს,შემდეგ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა გარშემო ღამე ..
როცა გარშემო ღამე ბნელია,თეთრო ყვავილო უცხო მდელოსი,გგრძნობენ, გფიქრობენ და მოგელიანშენ პოეტები საქართველოსი.უცხო ასულო, ვიქნებით თქვენიპალლადინი და მარად ძმობილი,მხოლოდ გიყვარდეთ ამდენის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა გარშემო ღამე ბნელია ..
როცა გარშემო ღამე ბნელია,თეთრო ყვავილო უცხო მდელოსი,გგრძნობენ, გფიქრობენ მოგელიანშენ პოეტები საქართველოსი. უცხო ასულო, ვიქნებით თქვენიპალადინი და მარად ძმობილი,მხოლოდ გიყვარდეთ ამდენის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – როცა დაეცა შური ..
როცა დაეცა შური ბინდისა,დამძიმებული მუქი ხავერდითამართულიყო ის მთაწმინდაზესიკვდილის გვერდით.სვამდა ამ წვიმას მრავალი თესლი,რომ გაზაფხულზე ყვავილთა ველადამოსულიყო ზღვა ულეველი,ახალ მთესველად.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – რური
რური! რამდენ რამეს ამბობსმხოლოდ ერთი სიტყვა: რური.ქვანახშირის მრავალ ამბავსთან სდევს ბრძოლა უამური. რა ოფლის და სისხლის ღვრაა,რა ხვნეშაა განახშირი,აქ მტაცებლის…
Read More »
