გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ობელისკი
ობელისკს, თეთრი მხრიდან მოტანილს,ჩვენ შევცქეროდით ძახილით: დაგმეთეჩვენებოდათ ქვის თლილი ტანიყველასთვის უცხო და ბნელ ქარაგმად. წყალი შავია, როგორც მელანი,შავ წყალზე ყალყზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ოდეს ართობს მტერს ..
ოდეს ართობს მტერსცდა ხალხის ღონის,სისხლი, ბორკილიდა საპყრობილე –ურყეველად დგასშენი პროფილი,ბრწყინვალე სახევკავკასიონის! იმ მტაცებელთარიგი სხვადასხვააქ მოეხეტადა სცდიდა ღონეს,ხომ განადგურდამისი თავდასხმა –შენით,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ოდეს იყრების ომად ლაშქარი ..
ოდეს იყრების ომად ლაშქარი,არ რგებან გზანი,ჩემო სიმღერავ, მაშინ ჩქარ-ჩქარიჰანგი დასძარი. ოდეს სასმელად ლაშქარს არ ჰყოფნისზღვა ატლანტიის,იწყე მოტივი – არა არყოფნის,არამედ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პარიზის კომუნა
აჰა, მოედო ხალხი ქუჩებს და ყველა მღერის!პირველად მღერის გამარჯვება და პოეზია!ეჟენ პოტიე ამგვარად სავსედღის საწყაულირომ ის აღავსოსახალ ნათებით –არასდროს მსგავსიდღესასწაული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პარიზის სეზონი
ხედავთ? სეზონი ავიდამწვერვალზე, როგორც ზმანება,ათასგვარ სანახავითასჩქეფს ბაღთა ახმოვანება!სიმღერებს დაეტანებარყევანი უმიზეზონი,ფრანკიც ძირს მიექანება,და ასე მიდის სეზონი… სეზონში, ვიტყვი თავიდან,ტენორნი იქცნენ ბანებად.პრესა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პარიჟი
მონ-მარტრში შენი თვალები –ღრმა, უბოლოო, უსახო.შენ კვნესი, შენ იმალები,არც ვინ გყავს, რომ დაუძახო. უდაბნოდ გაჰქრა მრავალისიკეთე, ზნე და ზნეობაარავინაა მავანი,გაგიყოს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პატარა პიერი
სანაპიროს ნაგვის ყუთშიგულსაკლავად სძინავს პიერს;მოკუნტული წვიმით ბავშვისიზმარშია: ერთ მშვენიერ მინდვრად თითქო სოფელია,აქ, ქალაქის შორიახლო,საცოდავად იყურებაპიერისა სამოსახლო. ალიონზე ქალაქისკენმიაქვს ძველი მას…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პიონერო, იყავ ღირსი..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ პიონერო, იყავ ღირსიახალ ყოფა-ცხოვრების,შენ ხანა არ გაგივლიაძველი გამათხოვრების.მასამ აბობოქრებულმაის ბორკილი დალეწა,რომ ნისლებს არ დაებურაშენი გამჭვირვალე ცა.ბრძოლამ ძველი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პირველ თაველებს
ვდღესასწაულობთ პირველ თაველებსმოსასწაულე ვარდთა დაგებით,აივნებს მალე ააყვავილებსრტოების ნოხი და ფარდაგები. ქალები ღამით წავედით ტყეში,თვალებში ფეთქდა ელვა წყაროთა,ყვავილს, რომელსაც ჰქვია ნუგეში,ჩვენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე პირველი ენკენისთვე
დილის ნიავმა გაყვითლებულ მთებით დაჰბერა,შემდეგ წყნარის ფრთით მდინარის პირს რაღაც ჩასწერა,ნისლის, მთის კალთას შერჩენილის, წაშალა ბინადა მინდვრის მკერდზე ყვავილებში გადიბიბინა.სკოლის…
Read More »
